အရူးလြယ္အိတ္ (ၿပန္လည္မွ်ေဝသည္။)

ကဲ လာပါၿပီ ....
တစ္ကယ္ “ အရူးလြယ္အိတ္” အရူးတစ္ေယာက္ရဲ႕ လြယ္အိတ္အတိုင္းပါပဲ..။ စံုစီနဖာ အကုန္ပါ။
တစ္ကယ္ေတာ့မအားေသးပါဘူး။ ဒါေပမယ့္လည္း ေျမာင္မ်ိဳးကို ခင္တယ္..အေၾကြးလိုလဲျဖစ္ေနမွာစိုးတယ္။ အလုပ္အေၾကြးေတြကလဲ ပံုေနတာ။ သူငယ္ခ်င္းေတြကိုလည္း အေၾကြးထပ္တင္ေနမွာစိုးတယ္.။ မေရးေပးမိမွာလဲ စိုးရိမ္ေနမိလို႕။ ေျမာင္မိ်ဳးက ကၽြန္ေတာ့္အတြင္း ပစၥည္းေတြကို ျမင္ခ်င္တယ္ ဆိုလို႕...အဲဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္အိတ္အတြင္းထဲမွာ ဘာေတြ ရွိလုိဆိုတာသိခ်င္လို႕တဲ့။ ဒါေၾကာင့္မို႕ ဦးျမစ္တို႕ တဂ္ပို႕စ္ေရွာင္သကိုး.. ဟဲဟဲ။

ကေလးဘ၀ ကိုးႏွစ္သား ဆယ္ႏွစ္သားေလာက္ကတည္းက လြယ္အိတ္ အနီအနက္ အစင္းၾကားတစ္လံုးကို စလြယ္သိုင္းၿပီး ပလတ္စတစ္အရုပ္ေတြနဲ႕ ေက်ာက္ဒိုးတစ္လံုး လြယ္အိတ္ထဲထည့္ၿပီး နံနက္ခင္းစာ စားၿပီးကတည္းက ရပ္တကာလည္ ၊ ရြာရိုးကိုးေပါက္ ေလွ်ာက္ၿပီး အရုပ္ပစ္တိုင္းကစားတယ္။ ထမင္းစားခ်ိန္ျပန္လာၿပီး ေန႕လည္တစ္ေၾကာ့ျပန္ထြက္၊ ညေနျပန္လာေတာ့ လြယ္အိတ္ထဲမွာ အရုပ္ေတြေဖာင္းေနတာပဲ။ အဲဒါေတြကို ေနာက္ေန႕ျပန္ေရာင္း ထမင္းစားေလာက္တဲ့ ပိုက္ဆံကေလးမ်ား ရၿပီဆိုပါက လမ္းမွာ၀ယ္စား။ ၿပီးရင္ ဆက္ကစား .... ကဲ ဘယ္ေလာက္အဆင္ေျပသလဲ။ လြယ္အိတ္တန္ခိုး လဲ
ပါသေပါ့ေလ.. ႏို႕ ဒီေလာက္အရုပ္ေတြအမ်ားႀကီးနဲ႕..။

ငယ္ငယ္ကတည္းက လြယ္အိတ္ကို အျပင္သြားတိုင္းလြယ္တယ္။အထက္တန္းေက်ာင္းသားဘ၀ ေရာက္လာ ေတာ့ ကခ်င္လြယ္အိတ္ေသးေသးေလးထဲ စာအုပ္ သံုးအုပ္ေလာက္ပဲထည့္ၿပီးေက်ာင္းသြားတယ္။ ထမင္းခ်ိဳင့္ ေရဘူးမယူရင္သာေန ဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္ လြယ္အိတ္ေသးေသးေလးလြယ္ၿပီး တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသား စတိုင္လ္နဲ႕ ။ အဲတုန္းကလည္း စီးကရက္တစ္ခိုးနဲ႕ သက္တမ္းတစ္၀က္က်ိဳးတဲ့ ရုပ္နဲ႕ကိုး...။

ေနာက္ေက်ာင္းၿပီးသြားေတာ့ လြယ္အိတ္ကေလးတစ္လံုးအျမဲလြယ္ထားတယ္.၊ ကိုးသံုးလံုးဆိုတာ စကၠဴျပားေတြဆိုေပမယ့္ ျမင္ရင္ မိုးလံုေလလံုထဲ ေရာက္တတ္ သကိုးဗ်။ တကၠသိုလ္နယ္ေျမဆိုတာ မိုးယံတို႕အတြက္ ၀ိုင္းေကာင္းရာလို ျဖစ္ေနသေပါ့။ မေလးရွားပိေတာက္ ပင္ရိပ္ေအာက္ သစ္ရြက္ေျခာက္ေတြေပၚမွာ ဘုရင္ေတြ ဘုရင္မ ေတြနဲ႕ေပါ့။

အသက္ကေလးက လူလတ္ပိုင္းေရာက္လာေတာ့ ရံုးသြားရံုးျပန္ လြယ္အိတ္ေလးနဲ႕ပဲ။ တိုလီမိုလီ အကုန္ပါ ထိုလြယ္အိတ္ထဲမွာ။ ေဘာလ္ပန္ စာရြက္စာတမ္း ၊ ေသာ့၊ တစ္ရွဴး၊ ဘာညာ စမာကလာေတြေရာေပါ့။

အခုေတာ့လည္း ႏိုင္ငံရပ္ျခားေရာက္လာေပမယ့္ ရန္ကုန္က အိတ္အေဟာင္းေလးက ပါလာေသး။အဲဒီ အိတ္အစိမ္းေလးထဲ တိုလီမိုလီ အကုန္ထည့္ ။ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ေတြ႕ ဟိုဟိုဒီဒီ သြားတယ္ေပါ့ေလ။ အိတ္တစ္လံုးေဆာင္ထားတယ္ဆိုေတာ့လည္း လမ္းေတြ႕တာ အကုန္ေကာက္ထည့္... အဲ ၀ယ္ျခမ္းထားတာ ေလးေတြ နဲ႕ စတိုင္လ္မပ်က္ေအာင္ ထည့္သုိၿပီး လြယ္သြားလို႕ ရတယ္ေပါ့ေလ။ကဲကဲ...ေလက ရွည္ေနတာနဲ႕ အရူးလြယ္အိတ္ ရွင္းတမ္းေလး စလိုက္ရေအာင္။ ပန္းမင္းသမီးလိုလဲ ႏႈတ္ခမ္းဆိုးေဆး မပါ၊ ေမာ္ဒယ္လ္ဘြိဳင္းအရူးလိုလဲ ေနကာမ်က္မွန္မပါ။ ကဗ်ာဆရာလိုလည္း ေခါင္းလိမ္းဆီ မပါဘူးေပါ့ေလ။

ကဲကဲ ေပါေၾကာင္ေၾကာင္ေကာင္ လြယ္တဲ့ အရူးလြယ္အိတ္ ရွင္းတမ္းေလး စရမွာေပါ့... ဒါေတြ ဒါေတြက ဒီလို ဒီလို ဗ်..........။

အိတ္အစိမ္းကေတာ့ ရန္ကုန္ကတည္းက ယူလာသေပါ့ေလ။ ကိုကိုအုပ္အိတ္လို နံမွာေတာ့ မစိုးနဲ႕ .. ဒီအိတ္ကို ရန္ကုန္က ယူလာကတည္းက တစ္ခါမွ ကိုမေလွ်ာ္ဘူး။ အမဲ ေလးေထာင့္ေလးက တရားေတြ အီးဘုတ္ စာအုပ္ေတြကို ေဒါင္းထားတဲ့ ဟာ့ဒစ္ေလးပါ။ တရားေခြေတြကေတာ့ တစ္လတစ္ခါ နားရက္ရတိုင္း ဆံုတတ္တဲ့ ဦးဇြတ္၊ ေအးဗစ္အုပ္၊ ညီေလးေနေဇာ္လင္းတို႕နဲ႕ ေတြ႕ရင္ ေပးလို႕ရေအာင္ ေဆာင္ထားတယ္။ တရားလိုခ်င္သူမ်ားကိုလဲ လွဴဒါန္းပါေသးတယ္။ ႏိုင္သေလာက္ေလး သာသနာျပဳတာပါဗ်ာ...။ နႏၵာသိန္းဇံ တို႕ ဦးေဖေအာင္ တို႕ကေတာ့ အျပင္သြားရင္ စားေသာက္ဆိုင္မွာ ဟင္းမွာထားတုန္း သူငယ္ခ်င္းေတြ ေစာင့္တုန္း ကားစီး ရထားစီးတုန္း ဖတ္သေပါ့ေလ။ ခရမ္းေရာင္ ဖုန္းေလးက မေလးရွားေရာက္တုန္း ၀ယ္ထားတာ။



ဟိုပစ္လိုက္ ဒီပစ္လိုက္နဲ႕ ဘာမွ မျဖစ္ေသးဘူး ၊ ေနာက္ဆံုး ေရအိုင္ထဲ ျပဳတ္က်သြားတာ အေအးမိေနလို႕ အခု လြယ္အိတ္ေလးထဲမွာ ေခၽြးထုတ္ေနေလရဲ႕။အဲဒီ ဖုန္းေလးရဲ႕ ေအာက္က ေနေဇာ္လင္း ေပးထားတဲ့ တစ္ရွဴး သူက ေတြ႕တိုင္းေပးေတာ့ ကိုယ္လဲ အမွတ္တရရယ္ မသံုးျဖစ္တာရယ္ေပါင္းၿပီး အဲဒီ အရူးလြယ္အိတ္ထဲ ေနရာေပးထားလိုက္တယ္။ ေဘးက အဲလ္အိတ္ဇ္ ေလေဆးကဒ္ အထက္က ဦးဇြတ္ ကိုကိုအုပ္နဲ႕ ေနေဇာ္လင္းတို႕ ေကၽြးသမွ် မဟားဒရားစားၿပီး မရွဴႏိုင္မကယ္ႏိုင္ျဖစ္ရင္ ဒီေကာင္က မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္း ေပါ့။ ဘလိတ္ဓါး၊ တစ္ခုခု သံုးလို႕ရမွာေပါ့ေနာ့...

(ေသခ်ာတာက ေတာ့ ခါးပိုက္ႏႈိက္ဖို႕မဟုတ္ပါ)။ ေတြ႕လား ေတြ႕လား ..အဲ ။ ျခံထဲ ျပန္၀င္ဖို႕ေသာ့ရယ္။ အလုပ္စားပြဲက အံဆြဲေသာ့ရယ္ေပါ့။ အခန္းေသာ့ေတြေတာ့ အသိမ္းလြန္ေနေသးတယ္ .ႏို႕မဟုတ္ရင္ ဒီ အရူးလြယ္အိတ္ထဲမွာပဲ။ အဲဒီ ဖုန္းအမဲေပါ့ အခု အလုပ္ကိစၥေတြ ဆို အဲဒီဖုန္းကိုလာတယ္.။ အပစ္အခတ္ ခံႏိုင္တဲ့ဖုန္းေပါ့။ ေဘာလ္ပန္းလား ....။ ေကာင္မေလးေတြ ေအာ္တိုထိုးခိုင္းရင္ ကိုယ့္ဟာနဲ႕ ပဲ။ အဲဒီ ဖုန္းေအာက္က စာရြက္ အတိုေလးေတြလား ၊ ဟိုဟိုဒီဒီ မွတ္ဖို႕။

ေဗဒင္ေၾကာ္ၿငာလား ... ဆရာမ်ိဳးဟန္ကို ေပးထားတာ။လိပ္စာကဒ္ေတြကေတာ့ ဒီလိုပါပဲ အရူးလြယ္အိတ္ အမည္တြင္ေအာင္ကို တတ္ႏိုင္တယ္ေလ။ဘလိတ္ဓါးနားက စာအိတ္ေခါင္းလား ၊ႏိုင္ငံျခားေရာက္လာ တုန္းက ေမြးမိခင္ဆီ စာထည့္မယ္ေပါ့ေလ... အခုထိေတာ့ မသံုးရေသးပါဘူး။ဟိုဘက္က အိတ္တစ္လံုးလား အဲဒီေကာင္က လက္ေတာ့ပ္ထည့္တာေလ ဒါေပမယ့္လည္း အရူးဘံုေျမွာက္တဲ့ အဲဒီပစၥည္းေလးေတြ အငွားခႏၶာေျမွာင္ရသလိုဟိုအိတ္ တစ္လွည့္ ဒီအိတ္ တစ္ခါ ကူးတယ္ေလ။ပိုက္ဆံအိတ္ကေတာ့ ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲလဲ ထည့္တာမို႕ အရူးလြယ္အိတ္ ထဲ အျမဲမေနပါဘူး။ ဒါေတာင္ အရူးလြယ္အိတ္ထဲမွာ လည္လည္ေရာက္လာ မိတ္သဟာေတြကို အားနာလို႕ မျပတဲ့ ပစၥည္းေတြ ရွိေသးတာဗ်။

ေအာ္ ေျပာဖို႕ ေမ့ေနလိုက္တာ ၾကြားတယ္မွတ္မွာလဲ စိုးတယ္ ။ေအာက္က ႏိုကီယာ ၈၈၀၀ ေလ အရင္က အရူးလြယ္အိတ္ ထဲမွာေပါ့... အခုေတာ့ ကြမ္းတံေတြးပံုးထဲ ခုန္ခ်လိုက္ေတာ့ အေအးပတ္ေနတယ္.. ဒါေၾကာင့္ ႏိုကီယာ ေဆးရံုပို႕ထားလိုက္တယ္ ေဆးရံုကမဆင္းေသးဘူးဗ်။ ၾကြားတာ မဟုတ္ရပါဗ်ာ.. ဒါနဲ႕ စကားမစပ္ ဒီပံုေတြကိုရိုက္တာေတာ့ ႏိုကီယာ ကိုးဆယ့္ခုႏွစ္နဲ႕ ရိုက္တာဗ်....။ အမေလး ေမာလိုက္တာ........ (ဟီဟိ)

ေျမာင္မ်ိဳးရယ္ စိတ္မေကာင္းမျဖစ္ပါနဲ႕ နင့္သမီးဟိုေကာင္မက အဲလို ေပါက္ကရေတြေလွ်ာက္ေျပာေနက် (သိသားနဲ႕)။ မွန္တယ္ ထင္ရင္ ဒူးသာဒူး။ တို႕လဲ အဆင္ေျပရင္ ေရးေပးမေပါ့(ေပ်ာ္စရာႀကီးကိုး) ။

မွက္ခ်က္ ။ ဒီစာေလးက ကုိမိုးယံ ေရးထားတဲ႔ စာေလးပါ။ တကယ္လန္း လို႔ၿပန္လည္
မွ်ေဝပါတယ္။တကယ္လည္း ရီရတယ္။ တကယ္ခင္ဖို႔လည္း ေကာင္းေသးတယ္ဗ်။
........ ဟိဟိ .....

ေနေဇာ္လင္း