၀ါဆိုလျပည္႕ ဓမၼစၾကၤာအခါေတာ္ေန႔ ...

၂၀၁၁ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၁၅ ရက္ေန႔(၁၃၇၃ခုႏွစ္၊ ၀ါဆုိလျပည့္ေန႔)သည္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား အတြက္ ေန႔ထူးေန႔ျမတ္ျဖစ္ေသာ ၀ါဆိုလျပည့္ ဓမၼစၾကာ အခါေတာ္ေန႔ ျဖစ္သည္။

ထိုေန႔တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသူႏိုင္ငံသား ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားသည္ဘုရား ေက်ာင္းကန္ မ်ားသို႔သြား ေရာက္ျခင္း၊ ဥပုပ္သီတင္းေဆာက္တည္ျခင္း၊ ၀ါဆို သကၤန္းကပ္ျခင္း၊ ၀ါဆိုပန္းကပ္ျခင္း စ သည့္ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈအမ်ိဳးမ်ိဳးကို ျပဳလုပ္ၾကပါသည္။ ၀ါဆိုလျပည့္ေန႔ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ထူးျခား ခ်က္မ်ားမွာ ေအာက္ပါအတုိင္း ျဖစ္ပါသည္။

၀ါဆိုလျပည့္ေန႔တြင္ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား အေလာင္းေတာ္သည္ တုသိ တာနတ္ျပည္မွ သက္ ဆင္း ၍ လူ႔ျပည္၌ ပဋိသေႏၶတည္ခဲ့သည္။

၀ါဆိုလျပည့္ေန႔မွာ ပင္ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ သိဒၶတၳမင္းသားသည္ေတာ ထြက္ေတာ္မူခဲ့သည္။ ထို႔ျပင္ ၀ါဆိုလျပည့္ေန႔မွာပင္ ဘုရားရွင္သည္ ပဥၥ၀ဂၢီ ၅-ဦးကို ဓမၼစၾကာ တရားဦး ေဟာ ေတာ္ မူခဲ့ သည္။ ထိုမွ်မက ၀ါဆိုလျပည့္ေန႔မွာပင္ ဘုရားရွင္သည္ သာ၀တၳိျပည္ သရက္ျဖဴ ပင္ရင္း၌ တိတၳိမ်ား ကို ႏွိမ္နင္း ၍ တန္ခိုးျပာဋိဟာ ျပေတာ္မူခဲ့သည္။

(သေႏၶ၊ ေတာထြက္၊ ဓမၼစက္၊ ေဟာျမြက္သံခ်ိဳ လ-၀ါဆို)
ထိုထိုအေၾကာင္းမ်ား ေၾကာင့္ ၀ါဆိုလျပည့္ေန႔ကို ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔က ေန႔ထူးေန႔ျမတ္ အျဖစ္ သတ္ မွတ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဤေန႔ထူးေန႔ျမတ္ တြင္ ပါ၀င္ေသာ ဓမၼစၾကာတရား ေဟာေတာ္မူ သည့္ ၀ါဆိုလျပည့္ေန႔ကို ဓမၼစၾကာ အခါေတာ္ေန႔ဟူ၍ သတ္မွတ္ထားသည္။

ဘုရားရွင္သည္ ဓမၼစၾကာတရားေတာ္ကို မိဂဒါ၀ုန္ေတာရွိ ပဥၥ၀ဂၢီ ၅-ဦးကို ေဟာေျပာေတာ္မူခဲ့ သည္။
ယင္းသုိ႔ေဟာေျပာရာတြင္ ပဥၥ၀ဂၢီ၅-ဦးႏွင့္အတူ နတ္ျဗဟၼာ ၁၈-ကုေဋတို႔ နာယူၾကသည္ဟူ၍ က်မ္း ဂန္၌ ဆိုထားသည္။

ဓမၼစၾကာတရားေခၚ ဓမၼစၾကာသုတၲန္သည္ အလြန္ထူးျမတ္သည္။ ဘုရား ရွင္သည္ ဘုရား အျဖစ္ သို႔ ေရာက္ေတာ္မူျပီးေနာက္ ဦးဦးျဖားျဖားေဟာၾကား ေတာ္မူေသာ တရား ေဒသနာ ေတာ္ ျဖစ္သည္။

ဓမၼစၾကာတရားေတာ္သည္ ၀ိနည္းမဟာ၀ါ ပါဠိေတာ္၌ ပဥၶ၀ဂၢယကထာ အမည္ျဖင့္္ လာရွိပါ သည္။ ပ႗ိသမၻိဒါ မဂၢပါဠိေတာ္၌ “ဓမၼစကၠ ပ၀တၲန၀ါရ” အမည္ ျဖင့္လာရွိပါသည္။ မဟာ၀ဂၢ သံယုတ္ ပါဠိေတာ္၌ “ဓမၼစကၠ ပ၀တၲန သုတၲ”နအ မည္ျဖင့္လာရွိပါသည္။

ဓမၼစကၠ ပ၀တၲန၏ အဓိပၸါယ္မွာ-တရားတည္းဟူေသာ အသိစက္ကို ျဖစ္ေစ၊ လည္ေစေတာ္ မူျခင္းဟု အဓိပၸါယ္ ရပါသည္။[ဓမၼစကၠ= တရားေတာ္ + ပ၀တၲန=ျဖစ္ေစ၊ လည္ေစျခင္း] ဓမၼစၾကာ တရားေတာ္သည္ သစၥာေလးပါး တရားကိုညႊန္းဆို ေဟာၾကား ေသာ ေဒသနာ ေတာ္ျဖစ္ ၍ပိ႗ိကတ္သံုးပံု၏“အနွစ္ခ်ဳပ္တရား”ဟုဆိုထိုက္ပါသည္။

ဓမၼစၾကာ တရားေတာ္တြင္ ေရွးဦးစြာ ၀ဲယာအစြန္း ႏွစ္ပါးကို ေရွာင္ၾကဥ္ရန္ ေဟာေျပာ ထား သည္။ ၀ဲယာအစြန္းႏွစ္ပါးဟူသည္ ကာမ သုခလ’ိကာႏုေယာဂ တည္းဟူေသာ ကာမ ဂုဏ္ခ်မ္း သာတို႔ကို ခံစားေပ်ာ္ပါးျခင္း၊ အတၲကိလမထာႏု ေယာဂ တည္းဟူေသာ မိမိကိုယ္ ကို ဒုကၡေပး၍ က်င့္ၾကံ အားထုတ္ျခင္း၊ယင္း ၂-ပါးတို႔ကိုေရွာင္ၾကဥ္၍ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာ ရရွိေရး အတြက္ ကို မဇၩိမာပဋိပဒါအ လယ္လမ္းစဥ္ ျဖစ္ေသာ မဂၢင္ရွစ္ပါး ကိုက်င့္ၾကံအား ထုတ္ရန္ ညႊန္ျပေတာ္မူ သည္။

မဂၢင္ရွစ္ပါး ဟူသည္-
(၁) သမၼာ ဒိ႒ိ=ေကာင္းျမတ္စင္ၾကယ္ေသာ သိျမင္မႈ။
(၂) သမၼာ သကၤပၸ=ေကာင္းျမတ္စင္ၾကယ္ေသာ ၾကံစည္မႈ။
(၃) သမၼာ ၀ါစာ=ေကာင္းျမတ္စင္ၾကယ္ေသာ ၀စီကံမႈ။
(၄) သမၼာ ကမၼႏၱ=ေကာင္းျမတ္စင္ၾကယ္ေသာ ကာယကံမႈ။
(၅) သမၼာ အာဇီ၀=ေကာင္းျမတ္စင္ၾကယ္ေသာ အသက္ေမြးမႈ။
(၆) သမၼာ ၀ါယာမ=ေကာင္းျမတ္စင္ၾကယ္ေသာ အားထုတ္မႈ။
(၇) သမၼာ သတိ=ေကာင္းျမတ္စင္ၾကယ္ေသာ ေအာက္ေမ့မႈ။
(၈) သမၼာ သမာဓိ=ေကာင္းျမတ္စင္ၾကယ္ေသာတည္ၾကည္မႈ တို႔ျဖစ္သည္။
ထို႔ေနာက္ ဆက္လက္၍ သစၥာေလးပါးကို ေဟာေတာ္မူသည္။

သစၥာေလးပါးကား-
(၁) ဆင္းရဲအမွန္ဟူေသာ ဒုကၡသစၥာ။
(၂) ဆင္းရဲျဖစ္ေၾကာင္းအမွန္ဟူေသာ သမုဒယသစၥာ။
(၃) ဆင္းရဲခ်ဳပ္ျငိမ္းရာအမွန္ဟူေသာ နိေရာဓသစၥာ။
(၄) ဆင္းရဲခ်ဳပ္ျငိမ္းရာသို႔ ေရာက္ေၾကာင္းအမွန္ဟူေသာ မဂၢသစၥာ-ဟူ၍ ျဖစ္ပါသည္။
ဘုရားရွင္ က ဤတရားတို႔ကို ပူေဇာ္မႈ၊ ယံုၾကည္မႈ သက္သက္မ်ိဳးမဟုတ္ ဘဲ ကိုယ္တိုင္ က်င့္ၾကံပြားမ်ား အားထုတ္ရမည္ဟူ၍လည္း ညႊန္ျပထားေတာ္ မူသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ က်ြႏု္ပ္တ ို႔သည္ ဤေန႔ထူးေန႔ျမတ္ျဖစ္ေသာ ၀ါဆိုလျပည့္ ဓမၼစၾကာအခါေတာ္ေန႔တြင္ ဓမၼစၾကာ တရား ေတာ္ကို ဆင္ျခင္သံုးသပ္၍ ကိုယ္ တိုင္တတ္စြမ္းသမွ် က်င့္ၾကံပြားမ်ား အား ထုတ္သင့္ ေပ သည္။ အထူးသျဖင့္ သစၥာေလးပါးတြင္ ဒုကၡသစၥာကို ပိုင္းျခား၍ သိရမည္။
သမုဒယသစၥာကို ပယ္ရမည္။

နိေရာဓသစၥာကို မ်က္ေမွာက္ျပဳ(ဆိုက္ေရာက္)ရမည္။

မဂၢသစၥာကို ပြားမ်ားရမည္-ဟူေသာ အခ်က္ ၄-ခ်က္ကိုခႏၶာဉာဏ္ေရာက္ ႏွလံုးသြင္း၍ ေလ့လာ မွတ္သား ျပဳက်င့္သင့္ေပသည္။

ဤသစၥာေလးပါးတရားကို ခႏၶာဉာဏ္ေရာက္ သိရွိႏိုင္ရန္အတြက္ ၀ိပႆ နာတရားစခန္းမ်ားသို႔ ၀င္ေရာက္အားထုတ္ျပီးေနာက္ ေန႔စဥ္အခ်ိန္အားလပ္ ခြင့္ရတိုင္း တရားအားထုတ္ ရႈမွတ္သင့္ သည္ဟ ုလည္း ကၽြႏ္ု္ပ္တို႔ ခံယူမိပါသည္။

Source by :https://linyonemagazine.wordpress.com/