ဂ်ပန္သတင္းေထာက္တဦး၏ မွတ္စုမ်ား - အပိုင္း (၅)

ျမန္မာျပည္က အၾကီးဆံုးၿမိဳ႕ျဖစ္တဲ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ စံပယ္ေနတဲ့ ေရႊတိဂံုဘုရားႀကီးကို ဖူးေမွ်ာ္ၾကည္ညိဳဖို႔ တႏွစ္တႏွစ္မွာ ေရာက္လာၾကတဲ့ ဘုရားဖူးပရိသတ္ လူေတြက မနည္းပါဘူး။

ေရႊတိဂံု ဘုရားႀကီးက ဥာဏ္ေတာ္အျမင္ ၈၈ မီတာရွိၿပီး၊ ဘုရားကို ေရႊခ်ထားတဲ့၊ ေရႊစင္ေရႊျပားရဲ႕ အေလးခ်ိန္က မက္ထရစ္တန္ခ်ိန္အေနနဲ႔ ၃ တန္ ရွိပါတယ္။ ဂ်ပန္ျပည္ က်ဳိတုိမွာရွိတဲ့ ကင္ကာကူဂ်ီ ဘုရားေက်ာင္းမွာ ပူေဇာ္ထားတဲ့ ေရႊအေလးခ်ိန္က ကီလိုဂရမ္ ၂၀ ပဲရွိတယ္ဆုိေတာ့ ဘယ္လိုမွ မႏွႈိင္းယွဥ္သာပါဘူး။

စိန္၊ ပတၱျမားနဲ႔ တျခားေက်ာက္မ်က္ရတနာေပါင္း ၈၀၀၀ ေက်ာ္ကိုလည္း ေစတီေတာ္ႀကီး အတြင္းမွာ ဌာပနာထားပါတယ္။ စိန္ေတြခ်ည္းပဲ အေလးခ်ိန္ ၁၈၀၀ ကာရတ္ရွိၿပီး စိန္ဖူးေတာ္က ၇၆ ကာရတ္ အေလးခ်ိန္ ရွိပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ (ဘုရားဆီက ျဖာထြက္ေနတဲ့ ေရႊေရာင္၊ စိန္ေရာင္ေတြ ့ျဖာထြက္ေနမွႈေၾကာင္႔ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးေတြဟာ ေန႔အလင္းေရာင္ မေျပာနဲ႔ ညအေမွာင္ထဲမွာေတာင္ ရင္သက္ရွႈေမာရ ေလာက္ေအာင္လွတယ္လို႔ အဆုိရွိပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ဘုရားကို ေရႊခ်ထားတဲ့ ေရႊျပားေတြဟာ ကြာက်ကုန္လို႔ မွန္ဘီလူးနဲ႔ အနီးကပ္ ဖူးေျမာ္ၾကည့္ရင္ ေစတီေတာ္ၾကီးရဲ႕ ကိုယ္ထည္ေပၚမွ ေရႊကြာေနတဲ့ အကြက္အေပ်ာက္ေတြကို အထင္းသားျမင္ရပါတယ္။

“ေလထန္တဲ့အခါ ေရႊျပားေတြ၊ သတၱဳျပားေတြ ကြာက်၊ လႊင့္က်ကုန္တာေပါ့။ ဆုိင္ကလုန္းတုိက္တဲ့ အခါမ်ဳိးဆုိရင္ ေရႊအစအနေတြက အနီးက ေရႊတိဂံုကုန္းေတာ္တ၀ုိက္မွာ လႊင့္က်ေနတယ္”လို႔ သာသနာေရး၀န္ၾကီးဌာနက အသက္ ၅၅ ႏွစ္အရြယ္ အရာရွိတေယာက္က ေျပာျပပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြနဲ႔ ေဂါပကေတြကို ေရႊတိဂံုဘုရားကို ရင္ျပင္တ၀ိုက္ကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ဖို႔၊ ေရႊခ်ထားတဲ့ အျပားေတြ၊ ေရႊစင္ေရႊျပားေတြက အစအနေတြကို ျပန္သိမ္းဆည္းဖို႔ တာ၀န္ေပးထားပါတယ္။

၂၀၀၅ ခုႏွစ္တုန္းက ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ႀကီးကို ျပန္လည္မြမ္းမံတဲ့အခ်ိန္တုန္းက ေရႊခ်ထားတဲ့ ေရႊျပားေတြနဲ႔ ေရႊစင္ေရႊျပာေပါင္း ၄၀၀၀ ကို လင့္ဟာေနတဲ့ ေနရာေတြမွာ ျပန္ပူေဇာ္ခဲဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီမတုိ္င္ခင္ ၅ ႏွစ္ေလာက္ ျပန္လည္ မြမး္မံျခင္းမရွိဘဲ ထားခဲ့တယ္ဆုိေတာ့ ေန႔စဥ္ ဘုရားကိုယ္ထည္ေပၚကေန ေရႊျပားႏွစ္ျပားႏွႈန္း ကြာက်ေနတယ္လို႔ ျပန္တြက္ၾကည့္လို႔ ရပါတယ္။

“အကယ္၍ ကြာက်လာတဲ့ ေရႊျပားကို တေယာက္ေယာက္က ေကာက္ယူသြားရင္ အဲဒီလူကို အေရးယူအျပစ္ေပးတတ္သလား”လို႔ သာသနာေရး၀န္ၾကီးဌာနက အရာရွိကို က်ေနာ္ေမးၾကည့္ေတာ့ အဲဒါမ်ဳိးျဖစ္ရင္ ဘုရားက ေရႊျပားကိုပဲ ျပန္သိမ္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြကေတာ့ ဘုရားေရႊျပားကို ေတြ႔ရင္ ေဂါပကကို ျပန္အပ္ပါတယ္လို႔ ေျဖပါတယ္။ ဘုရားက ေရႊေတြကို သဒၶါတရားထက္သန္တဲ့ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြက လွဴဒါန္းထားၾကတာပါ။

လူေတြ ေသလြန္တဲ့အခါ ၀ိညာဥ္ဟာ တမလြန္ဘ၀တခုကို ကူးေျပာင္းသြားတယ္ဆုိတဲ့ အယူအဆဟာ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာမွာ အေရးၾကီးတဲ့ အယူအဆျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာလည္း ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶသာသနာထြန္းကားပါတယ္၊ ေထရ၀ါဒ ကိုးကြယ္သူေတြဟာ ေနာင္ဘ၀မွာ ေကာင္းဖို႔ရည္စူးၿပီး ဘုရား၊ သံဃာေတြကို အလွဴအတန္း ေပးရတာကို သဒၶါတရား ထက္သန္ၾကပါတယ္၊။

၁၉၈၈ ဒီမုိကေရစီ ဒီေရျမင့္သစ္ လွႈပ္ရွားမွဳႀကီးအၿပီးမွာ အစိုးရအာေဘာ္သတင္းစာေတြမွာ ထိပ္တန္းစစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြက သံဃာေတာ္ေတြကို အလွဴအတန္းျပဳတဲ့ သတင္းေတြကို ေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။ အစိုးရက အႀကီးအက်ယ္၀ါဒျဖန္႔ဖို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ဆုိတာ ေျပာဖို႔ေတာင္ မလိုပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ျပည္သူေတြက ဒီသတင္းေတြကို အျပဳသေဘာနဲ႔ပဲ တံု႔ျပန္ခဲ့ၾကပါတယ္။

“လူေတြက စစ္အစိုးရကို ဘယ္ေလာက္ပဲ မုန္းတယ္ဆိုေပမယ့္လည္း အစိုးရအႀကီးအကဲေတြက ဗုဒၶဘာသာကို ၾကည္ညိဳတာကို ေတြ႔ရေတာ့လည္း လူေတြက သာဓုေခၚၾကတာပါပဲ” လို႔ ဖြ႔ံျဖိဳးဆဲႏုိင္ငံမ်ား ေလ့လာေရးဌာန Institute of Developing Economies ရဲ႔ အေရွ႔ေတာင္ အာရွ ေလ့လာေရးအဖြဲ႔ ၂ က ညြန္ၾကားေရးမွူး တိုရွိဟီရို ကူဒို Toshihiro Kudo က ေျပာပါတယ္။

“အနီေရာင္ရယ္၊ အစိမ္းေရာင္ရယ္၊ အမည္းေရာင္ရယ္၊ ဒီအေရာင္သံုးေရာင္ကို ပိုင္တဲ့လူဟာ ျမန္မာျပည္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္မယ္” လို႔ အဆုိရွိတဲ့ အေၾကာင္း စြန္႔စားခန္းေတြအေၾကာင္း ေရးတဲ့ စာေရးဆရာ ဟိုက္ဒီ ယူကီ တာကာႏို Hideyuki Takano က ေျပာပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ အနီေရာင္က ပတၱျမား၊ အစိမ္းေရာင္က ေက်ာက္စိမ္း၊ အမည္းေရာင္ကေတာ့ ဘိန္းကို ဆုိလိုတာပါ၊ ျမန္မာျပည္ဟာ ကမၻာမွာ ဘိန္းအမ်ားဆံုးထုတ္ရာ ႏုိင္ငံတႏိုင္ငံလည္း ျဖစ္ပါတယ္။

က်ေနာ့္ရဲ႕ ျမန္မာျပည္ခရီးမွာ ရွမ္းျပည္နယ္အေရွ႕ဘက္ျခမ္းက လားရူိးၿမိဳ႕ကိုသြားၿပီး ဘိန္းရွာပံုေတာ္ ဖြင့္ခဲ့ပါတယ္။ ဘိန္းဆုိတာက သၾကားလံုးေလးေတြပံုမ်ဳိး၊ အမည္းေရာင္ ဘိန္းသီးေလးေတြကေန ထုတ္တာပါ။ သန္႔စင္လုိက္ရင္ေတာ့ ဘိန္းျဖဴျဖစ္သြားပါတယ္၊ ဘိန္းက နဂိုက အမည္းေရာင္ျဖစ္သလုိပဲ၊ ေမွာင္ခိုေစ်းကြက္မွာပဲ လွ်ဳိ႕လွ်ဳိ႕၀ွက္၀ွက္ အေရာင္းအ၀ယ္လုပ္ၾကတဲ့ အမည္းေရာင္ နိမိတ္ပံုရွိတဲ့ ပစၥည္းလို႔ ဆုိရမွာပါ။

ဘိန္းက လူေတြကို ဆြဲေဆာင္ထားပံုနဲ႔ ဘုရားက အထြတ္အျမတ္ထားတဲ့ ေရႊေတြက လူေတြကို ဆြဲေဆာင္ပံုကေတာ့ တျခားစီပါ။ ဒါေပမယ့္ ေမာ္ဖင္း လို႔ ေခၚတဲ့ နာက်ည္မွႈကို သက္သာေစတဲ့ ေဆးကိုလည္း ဘိန္းကပဲ ထုတ္လုပ္ထားတာပါ။ ဘိန္းကေတာ့ စြယ္စံုသံုး၊ တန္ရင္ေတာ့ေဆး၊ လြန္ရင္ေတာ့ ေဘးျဖစ္ေစတဲ့ အဆိပ္တမ်ဳိးပါပဲ။

မူးယစ္းေဆး၀ါးထုတ္လုပ္မွႈနဲ႔ နာမည္ဆုိးနဲ႔ ေက်ာ္ၾကားတဲ့ ေရႊႀတိဂံေဒသကေတာ့ ရွမ္းျပည္ေတာင္ပုိင္း၊ ျမန္မာ၊ ထုိင္း၊ လာအုိ တို႔ သံုးပြင့္ဆုိင္ နယ္ျခားေဒသျဖစ္ပါတယ္။ ရွမ္းျပည္က တရားမ၀င္ မူးယစ္ေဆး၀ါး ထုတ္လုပ္မွဳအေၾကာင္းေျပာရင္ အေမရိကန္ ေထာက္လွမ္းေရး ေအဂ်င္စီ (စီအုိင္ေအ) ရဲ႕ တာ၀န္ကလည္း ေတာ့္ေတာ့္ကို မကင္းတာပါ။

တရုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကို ႏုိင္ေအာင္ မတိုက္ႏို္င္တဲ့ေနာက္မွာ တရုတ္အမ်ဳိးသား၀ါဒီပါတီ၀င္ အၾကြင္းအက်န္ေတြဟာ ရွမ္းျပည္နယ္ကို ထြက္ေျပးခဲ့ၾကပါတယ္။ သူတို႔ကို ကြန္ျမဴနစ္ဆန္႔က်င္ေရးတပ္အျဖစ္နဲ႔ အေမရိကန္ စီအုိင္ေအက ေမြးခဲ့ပါတယ္။ ေထာက္ပံ့ေရးအတြက္ အရင္းအျမစ္အျဖစ္ ဘိန္းကို စီအုိင္ေအက ေရြးခ်ယ္ခဲ့ပါတယ္၊ စီအုိင္ေအက အဲဒီေဒသကေန ဆုတ္ခြာသြားတဲ့အခါမွာေတာ့ တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုေတြက ဘိန္းလုပ္ငန္းကို လက္ေျပာင္းယူခဲ့ပါတယ္။

ျမန္မာအစိုးရက မူးယစ္ေဆး၀ါးထုတ္လုပ္မွႈ၊ မူူးယစ္ကုန္သည္ေတြကို ႏွိမ္နင္းခဲ့ပါတယ္။ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကုိင္တပ္ေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ဖို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ပါ။ တုိင္းရင္းသား တပ္ေတြကို တုိင္းျပည္ျပိဳကြဲမယ့္ အႏၱရာယ္အျဖစ္ အစိုးရက ျမင္ပါတယ္။ တနည္းအားျဖင့္ ျမန္မာျပည္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏို္င္ဖို႔ အမည္းေရာင္ကို အႏိုင္တုိက္ဖို႔ ၾကိဳးပမ္းမွႈလို႔ ဆုိႏုိ္င္ပါတယ္။

“ဘိန္းစိုက္ပ်ဳိးေရးက ေတာင္တန္းေဒသက တုိင္းရင္းသားေတြရဲ႔ ခက္ခဲတဲ့ ဘ၀ေတြအတြက္ ေငြရွာဖို႔ အလြန္ထိေရာက္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းပဲ” လို႔ သံတမန္တဦးက ေျပာပါတယ္၊ ဒါကို သိတဲ့ အတြက္ အစုိးရကလည္း ဘိန္းအစားထိုး သီးႏွံေတြကို မစိုက္ႏုိင္ခင္ ၾကားကာလတခုမွာ တုိင္းရင္းသားေတြ ဘိန္းစိုက္ခ်င္ စိုက္ပါေစဆုိၿပီးေတာ့ အတုိင္းအတာတခုအထိ ခြင့္ျပဳထားတာလည္းရွိပါတယ္။

တခ်ိန္တည္းမွာ အစိုးရက တုိင္းရင္းသားတပ္ေတြရဲ႔ တရားမ၀င္ ကာစီႏို ေလာင္းကစားလုပ္ငန္းေတြ၊ ျပည့္တန္ဆာခန္းေတြနဲ႔ နယ္စပ္ကုန္သြယ္ေရးတို႔လို စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြကုိလည္း မသိခ်င္ ေယာင္ေဆာင္ ေနပါတယ္။

ဒီလို ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးလုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ အစိုးရနဲ႔ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ တပ္ေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား အပစ္ရပ္ေရး လက္မွတ္ထိုးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ အဲဒီေပၚလစီေတြကို ဦးေဆာင္ကိုင္တြယ္ခဲ့တဲ့ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးခင္ညြန္ကို လြန္ခဲ့တဲ့ ၇ ႏွစ္က ရာထူးကေန ျဖဳတ္လုိက္တဲ့ေနာက္မွာ အစိုးရဟာ မူးယစ္ေဆး၀ါးထုတ္လုပ္မွဳနဲ႔ တရားမ၀င္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းေတြကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းျပန္ျပီး ကို္င္တြယ္လာပါတယ္၊ တုိုင္းရင္းသားတပ္ေတြကို တားဆီးဖို႔ပါ။

အစိုးရနဲ႔ တုိင္းရင္းသားတပ္ေတြ အၾကားက ထိပ္တုိက္ေတြ႔မွႈေတြ ျပင္းထန္လာတာနဲ႔ အမွ် လက္နက္ကိုင္ ပဋိပကၡေတြလည္း ပုံမွန္လို ျပန္ျဖစ္လာပါတယ္၊ ရွမ္းျပည္နယ္ထဲက ဘိန္းစိုက္ပ်ဳိးမွဳနဲ႔ ဘိန္း ထုတ္လုပ္မွႈကလည္း အရင္ထက္ပိုတိုးလာပါတယ္။

“ဒီလို တုိးလာတာဟာ စစ္ေရးလွဳပ္ရွားမွဳေတြ ျပင္းထန္လာတာနဲ႔ အမ်ားၾကီး ပတ္သက္ပါတယ္” လို႔ သံတမန္က ေျပာပါတယ္။
ကမၻာ့လွည့္ခရီးသြားေတြ အာရံုက်တဲ့ ေရႊႀတိဂံေဒသရဲ႔ လံုၿခံဳေရးအေျခအေနကလည္း ဆုိးလားပါတယ္၊ က်ေနာ့္ရဲ႕ ခရီးစဥ္မွာ အဲဒီေဒသကို သြားဖို႔ အာဏာပိုင္ေတြက ခြင့္မျပဳလို႔ မေရာက္လုိက္ရပါဘူး။

အဲဒီေဒသကို ေရႊႀတိဂံလို႔ ေခၚၾကတဲ့ ေနာက္အေၾကာင္းတခုက မူးယစ္ေဆး၀ါးေတြကို ေငြနဲ႔ အေရာင္းအ၀ယ္မလုပ္ၾကပဲ ေရႊနဲ႔ပဲ အလဲအလွယ္ လုပ္တာေၾကာင့္လို႔ သိရပါတယ္၊ အဲဒီ ေဒသမွာ ေရႊနဲ႔ မူးယစ္ေဆး၀ါးဆုိတာက ဒဂၤါးျပားရဲ႕ ေခါင္းနဲ႔ ပန္းလိုပဲ ခြဲျခားလို႔ မရေအာင္ပါပဲ။

လားရူိးၿမိဳ႔မွာ ေရာင္စံုရိုးရာ၀တ္စံုေတြကို ၀တ္ထားတဲ့ အမ်ဳိးသမီးေတြနဲ႔ ျပည့္ေနတဲ့ လမ္းအတုိင္းေလွ်ာက္ရင္း ေဆးဆုိင္ေတြ တဆုိင္၀င္ တဆုိင္ထြက္ ဘိန္းရွာပံုေတာ္ ဖြင့္ခဲ့ပါတယ္၊ ေက်ာနာတာကို ကုတဲ့အခါမွာ အသံုးျပဳတဲ့ ဘိန္းပါတဲ့ တုိင္းရင္းေဆးတမ်ဳိးရွိပါသလားလို႔ ဆုိင္ေတြမွာ လုိက္ေမးတဲ့အခါ မရွိဘူးလို႔ခ်ည္း ျပန္ေျဖၾကပါတယ္။

က်ေနာ္နဲ႔ လုိက္လာတဲ့ ဧည့္လမ္းညြန္က လားရူိးမွာ ဘိန္းရွာပံုေတာ္ဖြင့္တာကို လက္ေလွ်ာ့လုိက္ဖို႔ စည္းရံုးရွာပါတယ္၊ လားရွဳိးက အစိုးရရဲ႔ ထိန္းခ်ဳပ္မွႈေအာက္မွာ ရွိေနလို႔ပါတဲ့။

တကယ္ေတာ့ လားရွဳိးမွာ ဘိန္းပါတဲ့ ေဆး၀ါးကို ရွာရတာ ျမန္မာျပည္က စာအုပ္ဆုိင္ေတြမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေရးတဲ့ စာအုပ္ကို လိုက္ရွာသလိုပါပဲ။ အစိုးရကေတာ့ ဘိန္းကိုေရာ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုေရာ၊ ေမွာင္ခုိေလာကရဲ႔ အဆိပ္ရွိတဲ့ အရာေတြလို႔ သတ္မွတ္ထားတာပါ။
ဒါေပမယ့္ မၾကာခင္တုန္းကပဲ အစိုးရက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးဖို႔ ခ်ဥ္းကပ္လာပါတယ္။

“ျမန္မာျပည္မွာ တုိင္းရင္းသားေတြနဲ႔ အစိုးရၾကားမွာ သင့္ျမတ္မွႈရေအာင္ ဆြဲေဆာင္စည္းရံုးႏုိင္သူဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေသြးပါတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တေယာက္တည္းပဲ ရွိတယ္” လို႔ ရန္ကုန္ျမိဳ႕က အသက္ ၃၅ ႏွစ္အရြယ္ အုိင္တီ ကုမၼဏီရဲ႕ ဥကၠဌက ေျပာပါတယ္၊ အေၾကာင္းကေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကိုယ္တုိင္က လူနည္းစု တုိင္းရင္းသားေတြနဲ႔ အစိုးရတို႔ ၾကားမွာသင့္ျမတ္ေရးရဖို႔ အေလးထား လုပ္ေဆာင္ခဲ့သူ ျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။

ဒါေၾကာင့္ အစုိးရအေနနဲ႔ “တုိင္းရင္းသားတပ္ေတြ” ဆုိတဲ့ အဆိပ္ကို ေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဆုိတဲ့ အဆိပ္ကို သံုးၿပီး ထိန္းႏုိင္မလား၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိယ္တုိင္က ျမန္မာျပည္အတြက္ ေျဖေဆး ျဖစ္မလား ဆုိတာကေတာ့ စိတ္၀င္စားစရာပါ။ ။

(Mainichi Japan) January 24, 2012

ဂ်ပန္သတင္းေထာက္တဦး၏ မွတ္စုမ်ား - အပုိင္း (၁) - ေနျပည္ေတာ္သုိ႔တေခါက္

ဂ်ပန္သတင္းေထာက္တဦး၏ မွတ္စုမ်ား - အပုိင္း (၂) - ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးမ်ားႏွင့္ ကံေကာင္းေစေသာ နံပါတ္ ၉

ဂ်ပန္သတင္းေထာက္တဦး၏ မွတ္စုမ်ား - အပုိင္း (၃) - ေဗဒင္၊ ယၾတာႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးမ်ား အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ တုိင္းျပည္

ဂ်ပန္သတင္းေထာက္တဦး၏ မွတ္စုမ်ား- အပုိင္း (၄) ဗုဒၶဘာသာ၊ ျခေသၤ့ႏွင့္ ဆင္ျဖဴေတာ္ ပံုျပင္မ်ား

ဂ်ပန္သတင္းေထာက္တဦး၏ မွတ္စုမ်ား- အပုိင္း (၆) တရုတ္ (သို႔မဟုတ္) အႏၱရာယ္ေပးမယ္႔ ေပါက္ေဖာ္လား

ဂ်ပန္သတင္းေထာက္တဦး၏ မွတ္စုမ်ား အပုိင္း (၇) - အနိစၥတရားကို မ်က္ေမွာက္ျပဳသည့္ ျမန္မာ႔ဓေလ႔

Source by :ေနသြင္
http://www.maukkha.org