ကမၻာ့ လူဦးေရ ၏ (၁ဝ) ရာခိုင္ ႏႈန္း ( သန္းေပါင္း (၆၅ဝ) ခန္႔) သည္ ကိုယ္လက္ အဂၤါ မသန္စြမ္း ၾကသူမ်ား ျဖစ္ ၾကသည္။ ထို အထဲမွ (၈ဝ) ရာခိုင္ ႏႈန္းသည္ ဆင္းရဲ သည့္ ႏုိင္ငံ မ်ားမွ ျဖစ္သည္။ ကိုယ္လက္ အဂၤါ မသန္ စြမ္းမႈ ႏွင့္ ဆင္းရဲ မြဲေတ မႈသည္ နီးကပ္စြာ အက်ဳိး အေၾကာင္း ဆက္စပ္ လ်က္ ရွိသည္။ ထုိ ႏုိင္ငံ မ်ားတြင္ ကိုယ္လက္ အဂၤါ မသန္စြမ္း ၾကသူ မ်ား၏ အလုပ္ လက္မဲ့ ႏႈန္းသည္ မသန္ စြမ္းသူ ဦးေရထဲမွ ( ၈ဝ / ၉ဝ ) ရာခိုင္ႏႈန္း ရွိသည္။ ဖြံ႕ၿဖိဳးၿပီး ႏိုင္ငံ မ်ားတြင္ မသန္စြမ္းသူ ဦးေရ ထဲမွ အလုပ္ လက္မဲ့ ႏႈန္းသည္ ( ၅ဝ/၇ဝ ) ရာခိုင္ ႏႈန္းျဖစ္သည္။ အလုပ္ လက္မဲ့ ျဖစ္ရျခင္း အဓိက အေၾကာင္း ရင္းမွာ ပညာ သင္ၾကားခြင့္ မရရွိ မႈႏွင့္ လည္း သက္ဆိုင္ သည္။ UNESCO ၏ ခန္႔မွန္းခ်က္ အရ ဖြံ႕ၿဖိဳးဆဲ ႏုိင္ငံ မ်ားတြင္ မသန္စြမ္းသူ ကေလးငယ္ (၉ဝ) ရာခိုင္ႏႈန္းသည္ ေက်ာင္းပညာ သင္ၾကားခြင့္ မရေသးေပ။
ထို႔အျပင္ အမ်ဳိး သမီးမ်ား ကိုယ္ဝန္ ေဆာင္ခ်ိန္ ႏွင့္ မီးဖြားစဥ္ ကာလ မ်ား၌ ကိုယ္လက္ မသန္စြမ္းမႈ ျဖစ္ပြား တတ္ရာ ထိုကာလ အတြင္း ကိုယ္လက္ မသန္စြမ္ ျဖစ္ရသူ အမ်ဳိးသမီး ဦးေရ သန္း (၂ဝ) ခန္႔ ရွိသည္။ မသန္စြမ္း သူမ်ား အဖို႔ ၎တို႔ အသိုင္း အဝိုင္း တြင္ ရွင္သန္ ရပ္တည္ၿပီး အဓိက အခန္း က႑၌ ပါဝင္ရန္ အတြက္ စိန္ေခၚမႈ အခ်က္မ်ားစြာ ကိုယ္စီ ရွိေန ေသာ္လည္း တူညီသည့္ အခ်က္ ကေတာ့ လူကုန္ သူမ်ား အတြက္ ဆြဲေဆာင္မႈ ရွိေသာ အခ်က္ပင္ ျဖစ္သည္။ ၎တို႔ အသိုင္း အဝိုင္းတြင္ အသံုး မက်ေတာ့ဟု ယူဆ လာသည့္ အခါ မ်ဳိးတြင္ လူကုန္ကူး သူမ်ား အတြက္ အသံုးခ် ခံရမႈ အခြင့္ အလမ္း ပိုရွိ လာသည္။ အထူး သျဖင့္ ျပည့္တန္ဆာ လုပ္ငန္းမ်ား သို႔မဟုတ္ ေတာင္း ရမ္း စားေသာက္ ရသည့္ လုပ္ငန္း မ်ားတြင္ ျဖစ္သည္။
ထို႔အျပင္ အမ်ဳိး သမီးမ်ား ကိုယ္ဝန္ ေဆာင္ခ်ိန္ ႏွင့္ မီးဖြားစဥ္ ကာလ မ်ား၌ ကိုယ္လက္ မသန္စြမ္းမႈ ျဖစ္ပြား တတ္ရာ ထိုကာလ အတြင္း ကိုယ္လက္ မသန္စြမ္ ျဖစ္ရသူ အမ်ဳိးသမီး ဦးေရ သန္း (၂ဝ) ခန္႔ ရွိသည္။ မသန္စြမ္း သူမ်ား အဖို႔ ၎တို႔ အသိုင္း အဝိုင္း တြင္ ရွင္သန္ ရပ္တည္ၿပီး အဓိက အခန္း က႑၌ ပါဝင္ရန္ အတြက္ စိန္ေခၚမႈ အခ်က္မ်ားစြာ ကိုယ္စီ ရွိေန ေသာ္လည္း တူညီသည့္ အခ်က္ ကေတာ့ လူကုန္ သူမ်ား အတြက္ ဆြဲေဆာင္မႈ ရွိေသာ အခ်က္ပင္ ျဖစ္သည္။ ၎တို႔ အသိုင္း အဝိုင္းတြင္ အသံုး မက်ေတာ့ဟု ယူဆ လာသည့္ အခါ မ်ဳိးတြင္ လူကုန္ကူး သူမ်ား အတြက္ အသံုးခ် ခံရမႈ အခြင့္ အလမ္း ပိုရွိ လာသည္။ အထူး သျဖင့္ ျပည့္တန္ဆာ လုပ္ငန္းမ်ား သို႔မဟုတ္ ေတာင္း ရမ္း စားေသာက္ ရသည့္ လုပ္ငန္း မ်ားတြင္ ျဖစ္သည္။
ကိုယ္လက္ မသန္စြမ္း သူ အမ်ဳိး သမီး မ်ား ႏွင့္ မိန္းကေလး မ်ားသည္ လူကုန္ကူး ခံရမႈ အႏၲရာယ္ အလြယ္ တကူ က်ေရာက္ ႏုိင္ၿပီး ျပည့္တန္ဆာ အျဖစ္ အဓမၼ ေစခိုင္း ခံရ မႈမ်ားလည္း အမ်ားဆံုး ႀကံဳရ ႏုိင္ဖြယ္ ရွိသည္။ UNICEF ၏ ေလ့လာ ေတြ႕ရွိခ်က္ အရ ထုိင္း ႏိုင္ငံရွိ ျပည့္တန္ဆာ လုပ္ငန္း ပိုင္ရွင္ မ်ား သည္ အထူး သျဖင့္ နားထိုင္းသူ၊ နား မၾကားသူ၊ ထံုထုိင္းသူ ၿမီးေကာင္ေပါက္ မိန္းကေလး မ်ား ႏွင့္ အမ်ဳိး သမီး မ်ားကို ပစ္မွတ္ထား စုေဆာင္း အလုပ္ ဆင္းခိုင္းေလ့ ရွိသည္ဟု ဆုိသည္။
အေၾကာင္းမွာ ၎ တို႔သည္ နာက်င္ ခံစား မႈမ်ားကို ေျပာ မျပ ႏုိင္ဘဲ လက္ဟန္ ေျခဟန္ ျဖင့္သာ အလုပ္ရွင္၊ ၎တို႔ ႏွင့္ ေပ်ာ္ပါးသူ တို႔ကို ရွင္းျပ ႏုိင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ထြက္ေျပးရင္ ေတာင္ ၎တို႔ ဘာသာ အိမ္ မျပန္ တတ္ေသာ ေၾကာင့္လည္း ျဖစ္သည္။ ထုိင္ဝမ္ ႏိုင္ငံ တြင္ မၾကာေသး မီက ေလ့လာ ေတြ႕ရွိခ်က္ အရ ကေလး ျပည့္တန္ဆာ ျဖစ္ပြား မႈတြင္ မသန္စြမ္း သည့္ ကေလး ျပည့္တန္ဆာ ျဖစ္ပြား မႈမွာ ေမွ်ာ္မွန္း ထားသည္ ထက္ (၆) ဆ ခန္႔ ျဖစ္ပြားမႈ ရွိေၾကာင္း ေဖာ္ျပ ထားသည္။
ေတာင္းရမ္း စားေသာက္ သည့္ လုပ္ငန္းတြင္ လည္း ထိုသို႔ မသန္စြမ္း သူမ်ား ကိုပင္ ပို၍ အသံုးတည့္ ျပန္သည္။ ၎တို႔၏ မသန္စြမ္း မႈက ျမင္သူ တကာကို ကိုယ္ခ်င္း စာနာစိတ္ ေပးစြမ္း ႏုိင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ဘန္ေကာက္ ၿမိဳ႕တြင္ သူေတာင္းစားကို ပိုက္ဆံေပး သူမ်ား ထဲတြင္ (၈ဝ) ရာခိုင္ ႏႈန္းသည္ မသန္စြမ္း သူေတာင္းစား၊ အဂၤါ ခ်ဳိ႕တဲ့ သူေတာင္းစား ကို သာ ေပးေလ့ ရွိသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ အခ်ဳိ႕ ယဥ္ေက်းမႈ မ်ားတြင္ ၎တုိ႔၏ အသိုင္း အဝိုင္း၌ ထုိ မသန္စြမ္း သူမ်ားေၾကာင့္ အရွက္ တကြဲ ျဖစ္ရသည္ဟု ယူဆၿပီး ၎တုိ႔ ေစာင့္ေရွာက္ ရမည့္ ဒုကၡ ကင္းေစရန္ လူကုန္ ကူးသူ လက္ထဲ ရွာထည့္ ေပးလုိက္ သည္လည္း ရွိသည္။
လူကုန္ကူး သူမ်ား သည္ ႐ုပ္ပ်က္ ဆင္းပ်က္ ႏွင့္ ေမြးဖြား လာသည့္ ကေလး မ်ားကို အရင္း အႏွီး ျပဳလုပ္ကာ လမ္းမ်ား ေပၚတြင္ ေတာင္းစားရန္ အသံုး ျပဳေလ့ ရွိသည္။ ထြက္ မေျပးရန္ လည္း ဂိုဏ္း အဖြဲ႕မ်ား ႏွင့္ ေစာင့္ၾကပ္ မႈလည္း ထား ရွိသည္။ (၂ဝဝ၇) ခုႏွစ္၊ တ႐ုတ္ ႏုိင္ငံတြင္ မိဘ (၄ဝဝ) ခန္႔က ၎တို႔၏ ကေလး မ်ားအား ဘူတာ႐ံု မ်ားမွာ ျပန္ေပးဆြဲ ခံရ မႈမ်ားကို ရွာေဖြ ေပးရန္ အာဏာပိုင္ မ်ားထံ တိုင္ၾကား ၿပီးေနာက္ အုတ္ စက္႐ံု မ်ားတြင္ အတင္း အဓမၼ အလုပ္ ခိုင္းေစ ခံရသူ (၁၃၄ဝ)ဦးကို ကယ္တင္ ႏုိင္ခဲ့သည္။
အမ်ားစုမွာ ကေလးမ်ား ျဖစ္ၾကၿပီး ထိုအထဲမွ သံုးပံု တစ္ပံု ခန္႔သည္ ဥာဏ္ရည္ မမီွ သူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္ကို ေဖာ္ထုတ္ ေတြ႕ရွိ ရသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ လူကုန္ကူး သူမ်ား၏ သားေကာင္ မျဖစ္ေရး အတြက္ အစိုးရ မဟုတ္ ေသာ အဖြဲ႕ အစည္း မ်ားႏွင့္ အစိုးရ လူမႈ ဖူလံုေရး ဌာန မ်ားတို႔ ပူးေပါင္းၿပီး မသန္စြမ္း သူတို႔၏ ပါဝင္ ေဆာင္ရြက္ခြင့္ ရွိမႈမ်ားကို ပိုမို ျမႇင့္တင္ ေဆာင္ရြက္ ေပးရမည္။ ကိုယ္လက္ မသန္စြမ္းသူ ကေလး မ်ား အတြက္ လူမႈေရး လုပ္ငန္း ပါဝင္ ေဆာင္ရြက္ခြင့္ ကိုလည္း ပိုမို အခြင့္ အလမ္း
ဖန္တီး ေပးရ မည္ျဖစ္သည္။ ၎တို႔ ေက်ာင္းတက္ခြင့္ ရရွိေရး ႏွင့္ ၎တို႔ အသိုင္း အဝိုင္းတြင္ လည္း မ်က္ဝါး ထင္ထင္ ေတြ႕ျမင္ ႏိုင္ေရး ကိုလည္း ယံုၾကည္မႈ ရွိေအာင္ ေဆာင္ရြက္ ရမည္ ျဖစ္သည္။ ၎အျပင္ မသန္စြမ္း သူတို႔၏ အသိုင္း အဝိုင္းတြင္ ရွိေနဆဲ ျဖစ္ေသာ ခြဲျခား ဆက္ဆံမႈ ႏွင့္ ဘဝ အတြက္ အမည္းစက္ ဟု ယံုမွား သံသယပ ေပ်ာက္ရန္လည္း ေျဖရွင္း ေပးရ ေပဦးမည္ ျဖစ္သည္။
အေၾကာင္းမွာ ၎ တို႔သည္ နာက်င္ ခံစား မႈမ်ားကို ေျပာ မျပ ႏုိင္ဘဲ လက္ဟန္ ေျခဟန္ ျဖင့္သာ အလုပ္ရွင္၊ ၎တို႔ ႏွင့္ ေပ်ာ္ပါးသူ တို႔ကို ရွင္းျပ ႏုိင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ထြက္ေျပးရင္ ေတာင္ ၎တို႔ ဘာသာ အိမ္ မျပန္ တတ္ေသာ ေၾကာင့္လည္း ျဖစ္သည္။ ထုိင္ဝမ္ ႏိုင္ငံ တြင္ မၾကာေသး မီက ေလ့လာ ေတြ႕ရွိခ်က္ အရ ကေလး ျပည့္တန္ဆာ ျဖစ္ပြား မႈတြင္ မသန္စြမ္း သည့္ ကေလး ျပည့္တန္ဆာ ျဖစ္ပြား မႈမွာ ေမွ်ာ္မွန္း ထားသည္ ထက္ (၆) ဆ ခန္႔ ျဖစ္ပြားမႈ ရွိေၾကာင္း ေဖာ္ျပ ထားသည္။
ေတာင္းရမ္း စားေသာက္ သည့္ လုပ္ငန္းတြင္ လည္း ထိုသို႔ မသန္စြမ္း သူမ်ား ကိုပင္ ပို၍ အသံုးတည့္ ျပန္သည္။ ၎တို႔၏ မသန္စြမ္း မႈက ျမင္သူ တကာကို ကိုယ္ခ်င္း စာနာစိတ္ ေပးစြမ္း ႏုိင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ဘန္ေကာက္ ၿမိဳ႕တြင္ သူေတာင္းစားကို ပိုက္ဆံေပး သူမ်ား ထဲတြင္ (၈ဝ) ရာခိုင္ ႏႈန္းသည္ မသန္စြမ္း သူေတာင္းစား၊ အဂၤါ ခ်ဳိ႕တဲ့ သူေတာင္းစား ကို သာ ေပးေလ့ ရွိသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ အခ်ဳိ႕ ယဥ္ေက်းမႈ မ်ားတြင္ ၎တုိ႔၏ အသိုင္း အဝိုင္း၌ ထုိ မသန္စြမ္း သူမ်ားေၾကာင့္ အရွက္ တကြဲ ျဖစ္ရသည္ဟု ယူဆၿပီး ၎တုိ႔ ေစာင့္ေရွာက္ ရမည့္ ဒုကၡ ကင္းေစရန္ လူကုန္ ကူးသူ လက္ထဲ ရွာထည့္ ေပးလုိက္ သည္လည္း ရွိသည္။
လူကုန္ကူး သူမ်ား သည္ ႐ုပ္ပ်က္ ဆင္းပ်က္ ႏွင့္ ေမြးဖြား လာသည့္ ကေလး မ်ားကို အရင္း အႏွီး ျပဳလုပ္ကာ လမ္းမ်ား ေပၚတြင္ ေတာင္းစားရန္ အသံုး ျပဳေလ့ ရွိသည္။ ထြက္ မေျပးရန္ လည္း ဂိုဏ္း အဖြဲ႕မ်ား ႏွင့္ ေစာင့္ၾကပ္ မႈလည္း ထား ရွိသည္။ (၂ဝဝ၇) ခုႏွစ္၊ တ႐ုတ္ ႏုိင္ငံတြင္ မိဘ (၄ဝဝ) ခန္႔က ၎တို႔၏ ကေလး မ်ားအား ဘူတာ႐ံု မ်ားမွာ ျပန္ေပးဆြဲ ခံရ မႈမ်ားကို ရွာေဖြ ေပးရန္ အာဏာပိုင္ မ်ားထံ တိုင္ၾကား ၿပီးေနာက္ အုတ္ စက္႐ံု မ်ားတြင္ အတင္း အဓမၼ အလုပ္ ခိုင္းေစ ခံရသူ (၁၃၄ဝ)ဦးကို ကယ္တင္ ႏုိင္ခဲ့သည္။
အမ်ားစုမွာ ကေလးမ်ား ျဖစ္ၾကၿပီး ထိုအထဲမွ သံုးပံု တစ္ပံု ခန္႔သည္ ဥာဏ္ရည္ မမီွ သူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္ကို ေဖာ္ထုတ္ ေတြ႕ရွိ ရသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ လူကုန္ကူး သူမ်ား၏ သားေကာင္ မျဖစ္ေရး အတြက္ အစိုးရ မဟုတ္ ေသာ အဖြဲ႕ အစည္း မ်ားႏွင့္ အစိုးရ လူမႈ ဖူလံုေရး ဌာန မ်ားတို႔ ပူးေပါင္းၿပီး မသန္စြမ္း သူတို႔၏ ပါဝင္ ေဆာင္ရြက္ခြင့္ ရွိမႈမ်ားကို ပိုမို ျမႇင့္တင္ ေဆာင္ရြက္ ေပးရမည္။ ကိုယ္လက္ မသန္စြမ္းသူ ကေလး မ်ား အတြက္ လူမႈေရး လုပ္ငန္း ပါဝင္ ေဆာင္ရြက္ခြင့္ ကိုလည္း ပိုမို အခြင့္ အလမ္း
ဖန္တီး ေပးရ မည္ျဖစ္သည္။ ၎တို႔ ေက်ာင္းတက္ခြင့္ ရရွိေရး ႏွင့္ ၎တို႔ အသိုင္း အဝိုင္းတြင္ လည္း မ်က္ဝါး ထင္ထင္ ေတြ႕ျမင္ ႏိုင္ေရး ကိုလည္း ယံုၾကည္မႈ ရွိေအာင္ ေဆာင္ရြက္ ရမည္ ျဖစ္သည္။ ၎အျပင္ မသန္စြမ္း သူတို႔၏ အသိုင္း အဝိုင္းတြင္ ရွိေနဆဲ ျဖစ္ေသာ ခြဲျခား ဆက္ဆံမႈ ႏွင့္ ဘဝ အတြက္ အမည္းစက္ ဟု ယံုမွား သံသယပ ေပ်ာက္ရန္လည္း ေျဖရွင္း ေပးရ ေပဦးမည္ ျဖစ္သည္။
http://www.htwd.info/
၁၂ . ၄ . ၂၀၁၀ ဝင္းႏုိင္ထြန္း(လွ်ပ္တျပက္
၁၂ . ၄ . ၂၀၁၀ ဝင္းႏုိင္ထြန္း(လွ်ပ္တျပက္
.jpg)
.jpg)
0 comments:
Post a Comment