ထိုင္းႏိုင္ငံေတာင္ပိုင္း ခ်ံဳေဖာ္ ပါနန္း အရပ္ေဒသရွိ ငါးဖမ္းေလွမ်ား၌ အလုပ္လုပ္ေနၾကေသာ ျမန္မာ ေရလုပ္သားမ်ားသည္ ၎တို႔၏ လုပ္ခလစာမ်ားကို ေလွ်ာ့ခ်ခံရသျဖင့္ အခက္အခဲႀကံဳေနၾကရေၾကာင္း ေရလုပ္သားမ်ားက ေျပာဆိုၾကသည္။
ထိုင္းႏိုင္ငံေတာင္ပိုင္း ရေနာင္းၿမိဳ႕ရွိ စဖန္းပလား ဆိပ္ကမ္းတေနရာတြင္ ပင္လယ္ထဲ ငါးဖမ္းထြက္ရန္ ျပင္ဆင္ေနသည့္ ျမန္မာေရလုပ္သားမ်ား (ဓာတ္ပံု - သန္းထိုက္ဦး / ဧရာဝတီ)
ယခင္ထိုင္းဘတ္ ၄၀၀၀ မွ ၆၀၀၀ ခန္႔အထိ ရရွိၾကသည့္ ေလွသားတဦးကို ယခု ဘတ္ ၃၅၀၀ သို႔ လည္းေကာင္း၊ ယခင္ ဘတ္ ၁၀၀၀၀ ခန္႔ရရွိသည့္ ေရသွ်ဴး(ေရလုပ္သားမ်ားကို ဦးစီးသူ) တဦးကို ယခု ဘတ္ ၈၀၀၀ သို႔ လည္းေကာင္း ေလွ်ာ့ခ် လိုက္ေၾကာင္း၊ ယင္း လုပ္ခလစာသစ္မ်ားကို ၿပီးခဲ့သည့္ ဧၿပီ ၁၆ ရက္ေန႔တြင္ ေလွရွင္မ်ားက အစည္းအေ၀းျပဳလုပ္၍ တေျပး ညီ သတ္မွတ္လိုက္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
ထုိသို႔ လုပ္ခလစာေလွ်ာ့ခ်ရျခင္းမွာ ေလွရွင္မ်ားက ေလွသားမ်ားကို ေစ်းပိုေပးကာေခၚယူၾကသျဖင့္ ေလွသား တဦးႏွင့္ တဦး လုပ္ခေစ်းႏႈန္း မညီမွ်ျခင္းေၾကာင့္ ေလွသားရရွိရန္ခက္ခဲလာျခင္း၊ ေလာင္စာဆီ ေစ်းတက္လာျခင္း၊ ငါးအရ နည္းလာျခင္းတို႔ ကို အေၾကာင္းျပကာ ေလွရွင္မ်ားက ယခုကဲ့သို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ၾကျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း အဆိုပါ အစည္းအေ၀းကို တက္ေရာက္ ခဲ့သူ ေရသွ်ဴး ကိုသက္ေရႊက ဧရာ၀တီသို႔ ေျပာသည္။
“သူေဌးေတြက ေလွသားေတြဟာ ပိုက္ဆံ ပိုေပးတဲ့ ေလွမွာပဲ လိုက္ၾကတယ္။ ပိုက္ဆံနည္းတဲ့ ေလွေတြမွာ လိုက္သူမရွိဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ပါနန္းမွာရွိတဲ့ ေလွအားလံုး ေလွသားေတြကို လစာတေျပးညီ ေပးရမယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ၾကတယ္။ ေရသွ်ဴးေတြကို လည္း လစာ ေလွ်ာ့တယ္။ ဒီဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ပါနန္းက ေလွရွင္ေတြ အားလံုး လုိက္နာရမယ္ေပါ့”ဟု ကိုသက္ေရႊ က ဆို သည္။
ျမန္မာ အလုပ္သမားမ်ားကို ကူညီေပးေနေသာ ခ်ံဳေဖာ္ အေျခစိုက္ World Vision အဖြဲ ့မွ ကိုစိုးခိုင္ကလည္း“ေလွသားေတြ ၾကားမွာ ေတာ္ေတာ္မေက်မခ်မ္းျဖစ္ေနၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔အေနနဲ႔ လုပ္မလား၊ မလုပ္ဘူးလား။ မလုပ္ရင္ အျခား တေန ရာ ေျပာင္းပဲ။ တကိုယ္ေရ တကာယသမားက ခုခ်က္ခ်င္းထၿပီး တေနရာကို ေျပာင္းလုိ႔ရေပမယ့္ မိသားစုနဲ႔ ေနတဲ့ လူေတြအတြက္ မလြယ္တဲ့ အေနအထားပါ”ဟု ေျပာဆိုသည္။
ပါနန္းတြင္ မိသားစုႏွင့္ ေနပါက အိမ္လခ ပ်မ္းမွ် ဘတ္ ၂၀၀၀ ခန္႔ရွိၿပီး ေရဖိုး မီးဖိုးႏွင့္ ဆိုလွ်င္ ေနထိုင္စရိတ္ သက္သက္မွ်ပင္ ဘတ္၂၅၀၀ ခန္႔ရွိသည္ဟု သိရသည္။
ဆန္တအိတ္လွ်င္ ဘတ္ ၁၀၀၀ ေက်ာ္ရွိရာ ေလွရွင္မ်ားက ျပင္ဆင္သတ္မွတ္လိုက္ေသာ လုပ္ခမွာ အလုပ္သမားမ်ား၏ စား ၀တ္ေနေရးကို မ်ားစြာအခက္အခဲ ႀကံဳေစႏိုင္သည္ဟု အစည္းအေ၀းတက္ေရာက္ခဲ့သူ ေရသွ်ဴး ကိုခင္ေမာင္ၾကည္ကလည္း ေျပာသည္။
ေလွသား ကိုသာေက်ာ္ကမူ“ဒီလခနဲ႔ ဘယ္လိုလုပ္မလဲဗ်ာ၊ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ဒါကို လက္မခံဘူး၊ က်ေနာ္တို႔လည္း လက္မခံ ဘူး၊ ၃၅၀၀ ဆို မလိုက္ဘူး၊ တျခားမွာ သြားလုပ္စားမယ္၊ ေလွမလိုက္ဘဲ ေဂၚဆန္း(ပန္းရံ)လုပ္လည္း ဒီထက္ပိုရေသးတယ္၊ ေလွလိုက္တယ္ ဆိုတာ အသက္အႏၱရာယ္ကလည္း ရွိေသးတယ္”ဟု ဆိုသည္။
အလားတူ တခ်ိဳ႕ေသာ ေရသွ်ဴးမ်ားကလည္း လုပ္ခလစာ ေလွ်ာ့ခ်မႈအေပၚတြင္ မေက်မနပ္ျဖစ္ကာ ေလွထြက္ရန္ ျငင္းဆန္ ေနၾကသည္ဟုလည္း ၎က ဆက္ေျပာသည္။
ျမန္မာ ေရလုပ္သားမ်ားအေရး ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးေနသာ ပင္လယ္ေပ်ာ္မ်ား သမဂၢမွ အတြင္းေရးမႉး ကိုတင္ကို ကလည္း ယခုလုပ္ရပ္ကို လက္မခံႏုိင္၍ ထိုင္း အာဏာပိုင္မ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္း ေဆာင္႐ြက္သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆိုသည္။
“က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာ ေရလုပ္သားေတြအေပၚမွာ ထိုင္းအလုပ္ရွင္ေတြက အခုလို ႏွိမ္ၿပီး လုပ္ခလစာ ေလွ်ာ့ေပးတာကို က်ေနာ္ တို႔ သမဂၢအေနနဲ႔ ဘယ္လိုမွ လက္မခံႏိုင္ပါဘူး။ ထိုင္းႏိုင္ငံထဲမွာ ေရ လုပ္သားလာလုပ္ေနတာက ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြ မ်ားတယ္။ ဒီလိုမ်ိဳး လုပ္ခကို ႏွိမ္ေပးတာ။ ခြဲျခား ေပးတာကို ထိုင္းအာဏာပိုင္မ်ား သိရင္လည္း လက္ခံမယ္မထင္ဘူး။ က်ေနာ္ တို႔ အေနနဲ႔လည္း ေရလုပ္သားေတြဘက္က အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္ခံရတာကို ကာကြယ္ႏိုင္ဖို႔ ထိုင္းအဖြဲ ့အစည္းေတြနဲ႔ ပူးေပါင္း လုပ္ေဆာင္သြားပါ့မယ္”ဟု ၎က ဆိုသည္။
လုပ္ခလစာေလွ်ာ့ခ်မႈေၾကာင့္ ေလွသားရွားပါးလာႏိုင္ေၾကာင္း၊ လူေရာင္းစားမႈ၊ လူေမွာင္ခုိမႈ စသည့္ ဆိုးက်ိဳးမ်ားလည္း ေပၚလာႏိုင္ေၾကာင္း ကိုတင္ကိုက ေထာက္ျပသည္။
ခ်ံဳေဖာ္တြင္ ေလွသားအလုပ္ လုပ္ကိုင္ေနသူမ်ားမွာ ၿမိတ္၊ ထား၀ယ္၊ ရခိုင္၊ ဗမာ၊ ကရင္ႏွင့္ မြန္ လူမ်ိဳးအမ်ားစုျဖစ္ၿပီး ခန္႔မွန္း ေျခ ေသာင္းႏွင့္ခ်ီ၍ ရွိေၾကာင္း သိရသည္။
Source by :http://www.irrawaddy.org/
ထုိသို႔ လုပ္ခလစာေလွ်ာ့ခ်ရျခင္းမွာ ေလွရွင္မ်ားက ေလွသားမ်ားကို ေစ်းပိုေပးကာေခၚယူၾကသျဖင့္ ေလွသား တဦးႏွင့္ တဦး လုပ္ခေစ်းႏႈန္း မညီမွ်ျခင္းေၾကာင့္ ေလွသားရရွိရန္ခက္ခဲလာျခင္း၊ ေလာင္စာဆီ ေစ်းတက္လာျခင္း၊ ငါးအရ နည္းလာျခင္းတို႔ ကို အေၾကာင္းျပကာ ေလွရွင္မ်ားက ယခုကဲ့သို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ၾကျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း အဆိုပါ အစည္းအေ၀းကို တက္ေရာက္ ခဲ့သူ ေရသွ်ဴး ကိုသက္ေရႊက ဧရာ၀တီသို႔ ေျပာသည္။
“သူေဌးေတြက ေလွသားေတြဟာ ပိုက္ဆံ ပိုေပးတဲ့ ေလွမွာပဲ လိုက္ၾကတယ္။ ပိုက္ဆံနည္းတဲ့ ေလွေတြမွာ လိုက္သူမရွိဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ပါနန္းမွာရွိတဲ့ ေလွအားလံုး ေလွသားေတြကို လစာတေျပးညီ ေပးရမယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ၾကတယ္။ ေရသွ်ဴးေတြကို လည္း လစာ ေလွ်ာ့တယ္။ ဒီဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ပါနန္းက ေလွရွင္ေတြ အားလံုး လုိက္နာရမယ္ေပါ့”ဟု ကိုသက္ေရႊ က ဆို သည္။
ျမန္မာ အလုပ္သမားမ်ားကို ကူညီေပးေနေသာ ခ်ံဳေဖာ္ အေျခစိုက္ World Vision အဖြဲ ့မွ ကိုစိုးခိုင္ကလည္း“ေလွသားေတြ ၾကားမွာ ေတာ္ေတာ္မေက်မခ်မ္းျဖစ္ေနၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔အေနနဲ႔ လုပ္မလား၊ မလုပ္ဘူးလား။ မလုပ္ရင္ အျခား တေန ရာ ေျပာင္းပဲ။ တကိုယ္ေရ တကာယသမားက ခုခ်က္ခ်င္းထၿပီး တေနရာကို ေျပာင္းလုိ႔ရေပမယ့္ မိသားစုနဲ႔ ေနတဲ့ လူေတြအတြက္ မလြယ္တဲ့ အေနအထားပါ”ဟု ေျပာဆိုသည္။
ပါနန္းတြင္ မိသားစုႏွင့္ ေနပါက အိမ္လခ ပ်မ္းမွ် ဘတ္ ၂၀၀၀ ခန္႔ရွိၿပီး ေရဖိုး မီးဖိုးႏွင့္ ဆိုလွ်င္ ေနထိုင္စရိတ္ သက္သက္မွ်ပင္ ဘတ္၂၅၀၀ ခန္႔ရွိသည္ဟု သိရသည္။
ဆန္တအိတ္လွ်င္ ဘတ္ ၁၀၀၀ ေက်ာ္ရွိရာ ေလွရွင္မ်ားက ျပင္ဆင္သတ္မွတ္လိုက္ေသာ လုပ္ခမွာ အလုပ္သမားမ်ား၏ စား ၀တ္ေနေရးကို မ်ားစြာအခက္အခဲ ႀကံဳေစႏိုင္သည္ဟု အစည္းအေ၀းတက္ေရာက္ခဲ့သူ ေရသွ်ဴး ကိုခင္ေမာင္ၾကည္ကလည္း ေျပာသည္။
ေလွသား ကိုသာေက်ာ္ကမူ“ဒီလခနဲ႔ ဘယ္လိုလုပ္မလဲဗ်ာ၊ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ဒါကို လက္မခံဘူး၊ က်ေနာ္တို႔လည္း လက္မခံ ဘူး၊ ၃၅၀၀ ဆို မလိုက္ဘူး၊ တျခားမွာ သြားလုပ္စားမယ္၊ ေလွမလိုက္ဘဲ ေဂၚဆန္း(ပန္းရံ)လုပ္လည္း ဒီထက္ပိုရေသးတယ္၊ ေလွလိုက္တယ္ ဆိုတာ အသက္အႏၱရာယ္ကလည္း ရွိေသးတယ္”ဟု ဆိုသည္။
အလားတူ တခ်ိဳ႕ေသာ ေရသွ်ဴးမ်ားကလည္း လုပ္ခလစာ ေလွ်ာ့ခ်မႈအေပၚတြင္ မေက်မနပ္ျဖစ္ကာ ေလွထြက္ရန္ ျငင္းဆန္ ေနၾကသည္ဟုလည္း ၎က ဆက္ေျပာသည္။
ျမန္မာ ေရလုပ္သားမ်ားအေရး ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးေနသာ ပင္လယ္ေပ်ာ္မ်ား သမဂၢမွ အတြင္းေရးမႉး ကိုတင္ကို ကလည္း ယခုလုပ္ရပ္ကို လက္မခံႏုိင္၍ ထိုင္း အာဏာပိုင္မ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္း ေဆာင္႐ြက္သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆိုသည္။
“က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာ ေရလုပ္သားေတြအေပၚမွာ ထိုင္းအလုပ္ရွင္ေတြက အခုလို ႏွိမ္ၿပီး လုပ္ခလစာ ေလွ်ာ့ေပးတာကို က်ေနာ္ တို႔ သမဂၢအေနနဲ႔ ဘယ္လိုမွ လက္မခံႏိုင္ပါဘူး။ ထိုင္းႏိုင္ငံထဲမွာ ေရ လုပ္သားလာလုပ္ေနတာက ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြ မ်ားတယ္။ ဒီလိုမ်ိဳး လုပ္ခကို ႏွိမ္ေပးတာ။ ခြဲျခား ေပးတာကို ထိုင္းအာဏာပိုင္မ်ား သိရင္လည္း လက္ခံမယ္မထင္ဘူး။ က်ေနာ္ တို႔ အေနနဲ႔လည္း ေရလုပ္သားေတြဘက္က အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္ခံရတာကို ကာကြယ္ႏိုင္ဖို႔ ထိုင္းအဖြဲ ့အစည္းေတြနဲ႔ ပူးေပါင္း လုပ္ေဆာင္သြားပါ့မယ္”ဟု ၎က ဆိုသည္။
လုပ္ခလစာေလွ်ာ့ခ်မႈေၾကာင့္ ေလွသားရွားပါးလာႏိုင္ေၾကာင္း၊ လူေရာင္းစားမႈ၊ လူေမွာင္ခုိမႈ စသည့္ ဆိုးက်ိဳးမ်ားလည္း ေပၚလာႏိုင္ေၾကာင္း ကိုတင္ကိုက ေထာက္ျပသည္။
ခ်ံဳေဖာ္တြင္ ေလွသားအလုပ္ လုပ္ကိုင္ေနသူမ်ားမွာ ၿမိတ္၊ ထား၀ယ္၊ ရခိုင္၊ ဗမာ၊ ကရင္ႏွင့္ မြန္ လူမ်ိဳးအမ်ားစုျဖစ္ၿပီး ခန္႔မွန္း ေျခ ေသာင္းႏွင့္ခ်ီ၍ ရွိေၾကာင္း သိရသည္။
ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္း လာေရာက္အလုပ္လုပ္ေနေသာ ေရႊ ့ေျပာင္းျမန္မာအလုပ္သမားမ်ားမွာ၂ သန္းခြဲမွ ၄ သန္း ၀န္းက်င္ ရွိႏိုင္ ေၾကာင္း အလုပ္သမားအဖြဲ ့အစည္းမ်ားက ခန္႔မွန္းေျပာဆိုၾကသည္။
.jpg)
.jpg)
0 comments:
Post a Comment