သစ္တစ္ပင္ေကာင္း (တရားဦးဓမၼစၾကာ) အရႇင္ပညာသီဟာဘိ၀ံသ

''ခ်စ္သားတို႔ ဥပမာကား လမ္းဆံုလမ္းမ လမ္းေလးခြတို႔ဆံုရာ ညီညြတ္ေသာ ေျမအျပင္၌
ႀကီးစြာေသာေညာင္ပင္ႀကီးသည္ အရပ္ေလးမ်က္ႏႇာမႇ ပ်ံသန္းေရာက္လာ ငႇက္မ်ားစြာ တို႔
၏မႇီခိုအားထားရာ ျဖစ္၏။ထို႔အတူ ယံုၾကည္ခ်က္ ျမဲျမံခိုင္တည္ေသာအမ်ဳိးေကာင္းသားသည္
လည္းလူမ်ားစြာတို႔အတြက္ အားကိုးမီႇခိုရာ ျဖစ္၏''

ဤစကားရပ္သည္ ဘုရားျမတ္စြာ ပဥၥကအဂၤုတၲိဳရ္တြင္ ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ ေဒသနာစကား
ျဖစ္ပါသည္။'သစ္တစ္ပင္ေကာင္း၊ ငႇက္တစ္ေသာင္း' ဟူေသာ ျမန္မာစကားပံုသည္ ဤေဒသနာ
ေတာ္မႇ သက္ဆင္းခဲ့ျခင္းျဖစ္၏။

သစ္ေကာင္းတစ္ပင္ေၾကာင့္ ငႇက္ေပါင္းမ်ားစြာတို႔ ေကာင္းက်ဳိးခံစားရသကဲ့သို႔လူတစ္ဦး
တစ္ေယာက္ေၾကာင့္ လူေပါင္းမ်ားစြာတို႔ ေကာင္းက်ဳိးခ်မ္းသာခံစားရတတ္တာကို ရည္ညႊန္းေဟာၾကားေတာ္မူျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

သစ္တစ္ပင္ေကာင္းဟူသည္ အခက္ေကာင္းဖို႔ လိုအပ္၏။ သို႔မႇသာ နားခိုလိုေသာ ငႇက္တို႔
နားခိုႏိုင္မည္ျဖစ္၏။ အရြက္ေကာင္းဖို႔ လိုအပ္၏။ သို႔မႇသာ အရြက္ကို စားသံုးလိုေသာ ငႇက္တို႔
စားသံုးႏိုင္မည္ျဖစ္၏။ ပင္စည္ေကာင္းဖို႔လိုအပ္၏။ သို႔မႇသာ ငႇက္မ်ားစြာလံုျခံဳစိတ္ခ် ၾကာရႇည္
ေလးျမင့္စြာ နားခိုႏိုင္ၾကမည္ ျဖစ္၏။ အျမစ္ေကာင္းဖို႔လိုအပ္၏။သို႔မႇသာ ငႇက္မ်ားစြာအတြက္ ၾကာရႇည္ရႇင္သန္လ်က္ အရိပ္ေပးႏုိင္မည္ျဖစ္၏။

အသီးႏႇင့္ျပည့္စံုဖို႔ လိုအပ္၏။ သို႔မႇသာ အသီးကို စားသံုးလိုေသာငႇက္တို႔ စားသံုးခြင့္ရမည္ ျဖစ္၏။ အရိပ္အာ၀ါသေကာင္းဖို႔လိုအပ္၏။ သို႔မႇသာနားခိုသူတို႔၏ ႏႇလံုးစိတ္၀မ္းကို ေအးခ်မ္းေစျခင္း၊ သာယာခ်မ္္းေျမ့ေစျခင္း၊ေမြ႕ေပ်ာ္ေစျခင္း ျဖစ္ႏိုင္၏။သစ္တစ္ပင္ေကာင္း၏ ဂုဏ္အဂၤါတို႔ကိုဘုရားျမတ္စြာ ထိုကဲ့သို႔ ဖြင့္ဆုိေဟာ ၾကားေတာ္မူခဲ့ပါသည္။

လူသားေလာကကို အလႇဆင္ဖို႔၊ အက်ဳိးျပဳဖို႔ လူသားတိုင္း သစ္တစ္ပင္ေကာင္းျဖစ္ဖို႔
အထူးလိုအပ္၏။ လူသားတိုင္းသည္ -

၁။ ဒုကၡေရာက္သူမ်ားကို ကိုယ္စိတ္ႏႇစ္ျဖာ ခ်မ္းသာေစရန္ ေဆာင္ရြက္ေပးၾကရပါမည္။
(ဒုကၡပၸတၲာစ နိကၵဳကၶာ။)

၂။ ေဘးသင့္ေနရသူမ်ားကို ေဘးရန္ခပ္သိမ္း ေအးၿငိမ္းေစရန္ ေဆာင္ရြက္ေပးၾကရပါမည္။ (ဘယပၸတၲာစနိဘယာ)

၃။ ေသာကေရာက္သူမ်ားကို ေသာကကင္းၿပီး စိတ္ေအးခ်မ္းသာေစရန္ ေဆာင္ရြက္ေပးၾကရပါမည္။

(ေသာကပၸတၲာစနိေႆာကာ။) လူသားတို႔ကို ဒုကၡမေရာက္ေရာက္ေအာင္၊ အေၾကာက္ေဘးျဖင့္ အျမဲတမ္းေၾကာက္ေနေအာင္ ေသာက မ ျဖစ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ေဆာင္ေနသူမ်ားသည္ သစ္တစ္ပင္ေကာင္းေလာက္မွ် တန္ဖိုးမရႇိသည္ကို ဤေဒသနာေတာ္အရ သိရ၏။

ခ်င့္ခ်ိန္ စဥ္းစားတတ္ေသာ ေခါင္းေဆာင္သည္ ေနာက္လိုက္မ်ားကို ေဘးကင္းလံုျခံဳေအာင္ ထုတ္ေဆာင္ကယ္တင္ၿပီးစီးပြားဥစၥာခ်မ္းသာမ်ားစြာကို တိုးပြားေစသည္။ မစဥ္းစားမခ်င့္ခ်ိန္တတ္ေသာ
ေခါင္းေဆာင္ေၾကာင့္ ေနာက္လိုက္မ်ားစြာဒုကၡေရာက္လ်က္ အသက္ပါေပ်ာက္ၾကရ၏။ သစ္တစ္ပင္ေကာင္းႏႇင့္တူစြာ က်င့္ၾကံလုိေသာ အမ်ားအက်ဳိး၊ သယ္ပိုးလိုေသာလူသားမ်ားကိုလည္း ဘုရားျမတ္စြာ ဤကဲ့သို႔ေသာ ဂုဏ္အဂၤါမ်ားႏႇင့္ ျပည့္စံုၾကရမည္ကို ဆက္လက္ မိန္႔ၾကားေတာ္

မူပါသည္။

သစ္တစ္ပင္ေကာင္းကဲ့သို႔ ျဖစ္လိုသူသည္ -

၁။ ကိုယ္က်င့္စာရိတၲ ေကာင္းမြန္သူ ျဖစ္ရပါမည္။ စာရိတၲ ယိုယြင္းေနသူသည္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ေတာင္ ေကာင္းေအာင္မတည္ေဆာက္ႏိုင္ဘဲ အျခားမည္သူ႕ကိုမွ်ေကာင္းက်ဳိး ေဖာ္ေဆာင္ေပးႏုိင္မည္ မဟုတ္။
စာရိတၲ ယိုယြင္းသူသည္႐ိုးသားေျဖာင့္မႇန္ျခင္း မရႇိ၍ အမ်ားသူငါ၏ လက္ခံ ယံုၾကည္မႈကို ခံယူႏိုင္စြမ္း အလ်ဥ္းမရႇိႏိုင္ပါ။

၂။ ယံုၾကည္ခ်က္ ခိုင္မာသူ ျဖစ္ရပါမည္။ အမ်ားကိုရည္ ေကာင္းက်ဳိးတည္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္မည္ဟူ
ေသာ စိတ္ဓာတ္ခိုင္ျပတ္သားရဲ၀ံ့ျခင္း မရႇိက ခက္ခဲေသာ အရာတို႔ႏႇင့္ ၾကံဳေတြ႕ခဲ့ေသာ္ အမ်ားအက်ဳိး သယ္ပိုးႏုိင္မည့္ စိတ္ဓာတ္ခြန္အားေလ်ာ့ပါးႏိုင္သျဖင့္ ထိေရာက္ေသာ အမ်ားအက်ဳိးကို မျဖစ္ေစႏိုင္
ရႇိတတ္၏။

၃။ မိမိကိုယ္ကို ႐ိုက်ဳိးႏႇိမ့္ခ်သူ ျဖစ္ရပါမည္။ အမ်ားေကာင္းက်ဳိး ေဆာင္ရြက္မည့္ သူသည္ မိမိကုိယ္ကို ႏႇိမ့္ခ်ထားသူ ျဖစ္ရပါမည္။

၄။ ေဒါသျဖင့္ ခက္ထန္ၾကမ္းတမ္းသူ၊ ေလာဘျဖင့္ အလိုရမၼက္ႀကီးသူ၊ ဣႆာျဖင့္ အျခားသူတို႔အား မၾကည္ျဖဴႏိုင္သူ၊ မစၧရိယျဖင့္ကိုယ့္လိုသူမ်ားျဖစ္သြားမႇာကို ၀န္တိုသူ၊ မာနျဖင့္ အႏႇစ္မဲ့စြာေထာင္လႊားသူ မျဖစ္ရ။

ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ဣႆာ၊ မစၧရိယ၊ မာနသမားတို႔အဖုိ႔ မည္သည့္နည္းမွ်ႏႇင့္ သစ္တစ္ပင္ေကာင္း
မျဖစ္ႏိုင္ပါ။ ပရဟိတ-ဆိုကာအတၲဟိတခ်ည္း ေဆာင္ရြက္ေနမႇာ ျဖစ္၏။

၅။ လူသားမ်ားအက်ဳိး ေဆာင္ရြက္ေနရျခင္း ဟူေသာ ေကာင္းမႈ၌ ေမြ႕ေပ်ာ္ေသာ စိတ္ထားရႇိသူ ျဖစ္ရပါမည္။ ယေန႔ေခတ္ေျပာဆိုေနၾကသည့္လုပ္ငန္းခြင္ေပ်ာ္ရႊင္ေရးပင္ျဖစ္၏။

၆။ စကားေျပာေျပျပစ္သူ၊ ခ်ဳိခ်ဳိသာသာ ေျပာဆိုသူ၊ ေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြ ေျပာဆိုသူ ျဖစ္ရပါမည္။

လူသားတို႔ကို အေကာင္းဖက္သို႔ေကာင္းေအာင္ ေရႊ႕ေပးရမည္ ျဖစ္၍ ကိုယ္တိုင္ပင္ ႏႈတ္ခ်ဳိရပါမည္။ ဆူေအာ္ေငါက္ငမ္းဆဲဆိုႀကိမ္းေမာင္းဆိုလွ်င္ မည္သူကမွ် ေမတၲာသက္၀င္ ခ်စ္ခင္မည္ မဟုတ္။ ပုဂၢိဳလ္မမင္လွ်င္ မိမိက မည္သို႔ပင္ ဇိကုတ္နတ္ျပည္တင္ေသာ္လည္းမိမိ၏နတ္ျပည္ကိုအမ်ားျပည္သူတို႔
ယံုၾကည္အားကိုးစြာ လိုက္ပါၾကမည္ မဟုတ္။

၇။ ကိုယ္အမူအရာ သိမ္ေမြ႕ႏူးညံ့သူ ျဖစ္ရပါမည္။ အတြင္းစိတ္ဓာတ္ သိမ္ေမြ႕ႏူးညံ့ပါမႇ အျပင္အမူအရာ ညက္ေညာၿငိမ္သက္တည္ၾကည္ေအးခ်မ္းမႈကို အမ်ားျမင္ႏိုင္မႇာျဖစ္၏။ သို႔မႇသာအားကိုးယံုၾကည္ စိတ္ခ်
စြာျဖင့္ သူဦးေဆာင္သည့္ ေနာက္သို႔ လုိက္ပါၾကမည္ျဖစ္၏။

သစ္တစ္ပင္ မေကာင္းလ်င္ ငႇက္တစ္ေသာင္း မဆိုထားႏႇင့္ ငႇက္တစ္ေကာင္သည္ပင္
ဒုကၡေရာက္မည္မဟုတ္။ လူတစ္ေယာက္မေကာင္းခဲ့ေသာ္ လူမ်ားစြာ ဒုကၡေရာက္မည္ကား ေသခ်ာ၏။ လူတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ လူေပါင္းမ်ားစြာ တိုင္းႏိုင္ငံႏႇင့္ခ်ီ၍ ဒုကၡေရာက္ခဲ့ရသည့္ သာဓကေတြ သမိုင္းစာမ်က္ႏႇာတြင္ မ်ားစြာရႇိ၏။

ငႇက္ေပါင္းမ်ားစြာအတြက္ သစ္ပင္ေကာင္းမ်ားစြာ လိုအပ္သကဲ့သို႔ လူေပါင္းမ်ားစြာအတြက္ လူေကာင္း
မ်ားစြာ အျမဲလိုအပ္ေနမည္သာၿဖစ္၏။ သစ္တစ္ပင္ေကာင္းႏႇင့္တူေသာ လူေကာင္းတစ္ေယာက္ကသာ
သူႏႇင့္ သူႏႇင့္ႏြယ္ရာတို႔ကို ေဘးကင္းရာ ေသာကၿငိမ္းရာ ခ်မ္သာရာသို႔ပို႔ေဆာင္ေပးႏိုင္၏။

ဇာတ္ေတာ္လာ ကုန္သည္ႏႇစ္ဦး၏ ျဖစ္ေထြက အေလးထားသင့္ေသာ စံနမူနာေကာင္း ျဖစ္၏။ ကုန္သည္ႏႇစ္ဦးမႇာ တစ္ခရီးတည္းသြားၾကဖို႔ အေျခအေန ဖန္တီးလာ၏။ ကႏၲာရခရီးမို႔ လႇည္းအစီး
တစ္ေထာင္ တစ္ၿပိဳင္နက္သြားၾကလ်င္ လူတို႔အတြက္ ထင္းႏႇင့္ေရ၊ႏြားတို႔အတြက္ ျမက္ႏႇင့္ေရ၊ လမ္းခရီးတြင္ ေနရာအခက္အခဲ ရႇိႏိုင္သျဖင့္ သူအဖြဲ႕ အရင္သြားမလားကိုယ့္အဖြဲ႕ အရင္သြားမလားညႇိႏိႈင္းၾကရ၏။

ကုန္သည္တစ္ဦးက သူ႕အဖြဲ႕ အရင္သြားမည္ဟု ေျပာဆိုသျဖင့္ အရင္သြားေစ၏။ အရင္သြားလိုေသာ ကုန္သည္၏ အေတြးမႇာ''အရင္သြားျခင္းျဖင့္ လမ္းသစ္သြားရမည္။ တစ္ပါးသူ မေသာက္ရေသးသည့္ေရကို လူေရာႏြားပါ ဦးစြာေသာက္ၾကရမည္။ သူတစ္ပါးတို႔ မခူးမဆြတ္ရေသးသည့္ စားပင္ေသာက္ပင္မ်ားကို ဦးစြာခူး ဆြတ္ စားေသာက္ၾကရမည္။ အျခား ႏြားတို႔မစားၾကရေသးသည့္ ျမက္ကို မိမိႏြားမ်ား ဦးစြာစားၾကရမည္။ အရင္ေရာက္သူမို႔ ကုန္စည္ေစ်းႏႈန္းကို မိမိစိတ္တိုင္းက် ေစ်းျဖတ္ခြင့္ရႇိသည္''ဟု ေတြးကာအရင္သြားလိုျခင္း ျဖစ္သည္။

ေနာက္ခ်န္လိုက္မည့္ ကုန္သည္၏ အေတြးကား ''အရင္သြားသူသည္ လမ္းၾကမ္းကို သြားရမည္။ မိမိတို႔သည္ ေနာက္ခ်န္လိုက္ရသျဖင့္ လမ္းသစ္ေဖာက္စရာမလို၊ ေရမရႇိက အရင္သြားသူတို႔သည္ ေရကန္အသစ္ တူးၾကရမည္။မိမိတို႔ကား ေရကန္ တူးစရာ မလိုေတာ့။ အရင္သြားၾကသည့္ ႏြားမ်ားသည္ျမက္ၾကမ္းကိုသာ စားၾကရမည္။ မိမိတို႔ ႏြားမ်ားကား စားၿပီးျမက္တုိ႔မႇထြက္ျပဳစ ျမက္ႏုကို စားၾကရမည္။

ဟင္းသီးဟင္းရြက္ဆိုရင္လည္း ေနာက္အသစ္ထြက္ျပဴသည့္ ရြက္ႏုသစ္မ်ားကို စား ၾကရမည္။ ကုန္ေရာင္းေစ်း
ကုိလည္း သူသတ္မႇတ္ခဲ့သည့္အတိုင္း ေရာင္းခ်ရန္သာ''ဟု ေတြးလ်က္ ၁၅ ရက္ ေနာက္ခ်န္၍လိုက္ခဲ့သည္။

လူတို႔နယ္လြန္၍ သဲကႏၲာရ ခရီးအစ ျဖတ္သန္း၀င္ေရာက္စဥ္ မၾကာခင္မႇာ လႇည္းယာဥ္ေၾကာ့ကို ေတြ႕ၾကရျပန္၏လႇည္းေပၚပါလာသူက''ဗ်ဳိ႕ဆရာတို႔ေရေတြတင္လာရင္ေတာ့အေလးခံၿပီးသယ္သြား
မေနၾကပါနဲ႔ဗ်ာ။ က်ဳပ္လႇည္းသာၾကည့္ေပေတာ့ မုိးမိလာတယ္ဗ်ာ။ ကန္ေတြလည္းလွ်ံလို႔ လမ္းေတြလည္း ဗြက္ကိုထလို႔ လႇည္းဘီးေတြသာ ၾကည့္ေတာ့ဗ်ဳိ႕''ဟုဆိုကာ ထြက္သြားသည္။

ဒုတိယကုန္သည္ႀကီးက ေနာက္ပါကုန္သည္မ်ားကို ''မိုးရြာေနရင္ မုိးသားမိုးရိပ္ေတြကို ေတြ႕ၾကရမႇာ။
ေနာက္မိုးၿခိမ္းသံဆိုတာကလည္းအေတာ္လႇမ္းလႇမ္းကၾကားရတာ။မိုးနံ႔ေလနံ႔လည္းရရမႇာ။ဒီကႏၲရမႇာ
ေရကန္ရႇိတယ္ဆိုတာကိုလည္း မၾကား စဖူး။သယ္လာတဲ့ေရေတြကိုမသြန္ပစ္ၾကနဲ႔ေဟ့''
ဆိုကာတင္ေဆာင္လာခဲ့သည့္အတိုင္း ခရီးဆက္ၾကသည္။

သူ႕စိတ္ထဲမႇာေတာ့ ''ဒီပုဂၢိဳလ္ရဲ႕ အဂၤါ႐ုပ္မႇာ ႐ိုးသားမႈ မရႇိတာ။ မ်က္ေထာင့္နီတာ အရိပ္မထြက္တာကို သတိထားမိၿပီး လူမဟုတ္ေလာက္ဘူး မႏုႆ(ဘီလူး)မ်ား ျဖစ္ေနမလား'' ဆိုတာကိုပါေတြးျဖစ္ပါသတဲ့။

ညေရာက္လို႔ လႇည္းမ်ားျဖဳတ္။ လူမ်ား ထမင္းခ်က္ျပဳတ္စားၾက၊ ႏြားမ်ားကိုလည္း ေရႏႇင့္အတူ
ျမက္မ်ားကို ၀လင္စြာေကြၽးၿပီး ခြန္အားႀကီးသူမ်ားကို ထက္ျမက္သည့္ ဓားလႇံလက္နက္မ်ားကို
ကိုင္ေဆာင္၍ အလႇည့္က် ကင္းေစာင့္ၾကလ်က္ အိပ္စက္ အနားယူၾကသည္။

ေနာက္တစ္ေန႔မနက္ ခရီးဆက္လက္ ထြက္ခြာခဲ့ၾကရာ မၾကာျမင့္မီလူမ်ား၊ ႏြားမ်ားကို သတ္စားခံရၿပီး ကုန္စည္မ်ား၊ လႇည္းမ်ားဒီအတိုင္း က်န္ေနရစ္တာကို ေတြ႕ၾကရ၏။ ထိုေသာအခါမႇာ မိမိလႇည္းမ်ားေပၚရႇိ တန္ဖိုးနည္းၿပီး ေလးလံေသာ ကုန္စည္ မ်ားကိုခ်ထားၿပီးေပါ့ေသာကုန္စည္မ်ားကို ေျပာင္းတင္ကာ ခရီးဆက္ခဲ့ၾကၿပီး အျမတ္စြန္းမ်ားစြာ ရရႇိၾက၏။

ပထမ ကုန္သည္ႀကီးႏႇင့္အဖြဲ႕သည္ ေရမပါေတာ့၍ လူမ်ား ထမင္းခ်က္စရာမရႇိ၊ ႏြားမ်ားလည္း ေရငတ္ အားလံုးအားျပတ္ၿပီး ခ်ည့္နဲ႔ေနခိုက္ ဘီလူးမ်ားက ႏြားေရာလူပါ စားေသာက္ပစ္ျခင္းကို အလြယ္ခံလိုက္
ၾကရျခင္း ျဖစ္၏။

ခ်င့္ခ်ိန္စဥ္းစားတတ္ေသာ ေခါင္းေဆာင္သည္ ေနာက္လိုက္မ်ားကို ေဘးကင္းလံုျခံဳေအာင္
ထုတ္ေဆာင္ကယ္တင္ၿပီး စီးပြားဥစၥာခ်မ္းသာမ်ားစြာကို တိုးပြားေစသည္။ မစဥ္းစား မခ်င့္ခ်ိန္
တတ္ေသာေခါင္းေဆာင္ ေၾကာင့္ ေနာက္လိုက္မ်ားစြာ ဒုကၡေရာက္လ်က္အသက္ပါေပ်ာက္ၾက
ရ၏ဦးစီးကုန္သည္ ႏႇစ္ဦး၏ ကြာျခားခ်က္မႇာ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ စဥ္းစားဆင္ျခင္ၪာဏ္အေျမာ္အျမင္ျဖင့္
ကာလေဒသကို တြက္ဆႏိုင္ျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။

Written by အရႇင္ပညာသီဟာဘိ၀ံသ (တရားဦးဓမၼစၾကာ)
Credit ;http://myanmarinsingapore.com/