ဒုကၡေပးတ့ဲ လူေခၚပဲြစားမ်ား

က်ေနာ္စီးလာတဲ့ အေ၀းေျပးကား ေအာင္မဂၤလာကား၀င္းထဲ ၀င္ၿပီဆိုတာနဲ႔ လူေခၚပြဲစားေတြက ထန္းလ်က္ခဲေတြ႔တဲ့ ပုရြက္ဆိတ္ေတြလို အစုလုိက္ အၿပံဳလိုက္ ကားနားကို ေျပးလာၾကပါတယ္။ ၿပီးတာနဲ႔ ကားေပၚကဆင္းလာတဲ့ ခရီးသည္ေတြကို အထုပ္ေတြ ဆဲြလု ဆဲြယူ အတင္းကူသယ္ေပး စတာေတြ လုပ္ပါေတာ့တယ္။

က်ေနာ္ကားေပၚက ဆင္းလာေတာ့ ပဲြစားတေယာက္က “ညီေလး မင္းအထုပ္ေတြေပး အစ္ကို သယ္ေပးမယ္” ဆိုၿပီးေတာ့ လက္ထဲက အထုပ္ကို လွမ္းလုတယ္။ က်ေနာ္လည္း မေပးဘဲ “ရတယ္။ က်ေနာ့္ဘာသာ သယ္မယ္”ဆိုၿပီး အထုပ္ေတြကို ကိုယ့္ဘာသာပဲ သယ္လုိက္ပါတယ္။ အဲဒါလည္း မရပါဘူး။ က်န္ေနတဲ့ အထုပ္ေတြကို အဲဒီပဲြစားက အတင္း၀င္ကူသယ္ေပးပါတယ္။

အထုပ္ေတြ သယ္ၿပီးၿပီ၊ သြားဖို႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီ ဆိုေတာ့မွ သူက ကားသမားလိုလိုနဲ႔ က်ေနာ့္ကို “ဘယ္သြားမွာလဲ” ေမးၿပီး ကားခကို သူနဲ႔ ညိွရပါတယ္။ လိုရာခရီး ေမာင္းပို႔မယ့္ တကၠစီသမားကေတာ့ ပဲြစားေနာက္မွာ လက္ကေလး ေနာက္ပစ္ၿပီး မတ္တပ္ေလးရပ္လို႔။ အေတာ့္ကို ရီဖို႔ေကာင္းတဲ့ ျမင္ကြင္းပါပဲ။

ေစ်းတည့္သြားေတာ့ ကားဆီကို အထုပ္ေတြသယ္ၿပီး ကားထဲ၀င္ထုိင္ဖို႔ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ အထဲမွာ ကိုယ့္လိုပဲ လူေခၚပဲြစားေတြ လက္ခ်က္နဲ႔ ခရီးသည္ ၄ ဦး ေရာက္ေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။

က်ေနာ့္လို အျဖစ္မ်ဳိးေတြ ရန္ကုန္က ေအာင္မဂၤလာ အေ၀းေျပးကား၀င္းထဲမွ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ျဖစ္ပြားေနမွာ အေသအခ်ာပါပဲ။

က်ေနာ္ တကၠစီ ဒရိုင္ဘာကို ေမးပါတယ္။ “အစ္ကိုတို႔ ဘာလို႔ ဒီ လူေခၚပဲြစားေတြသံုးၿပီး ခရီးသည္ ေခၚရသလဲ”ေပါ့။

အဲဒီမွာ တကၠစီဒရိုင္ဘာ ကိုျမင့္ဦးက ခုလို ေျပာျပတယ္။

“က်ေနာ္တို႔ တကၠစီသမားေတြက ကားတစီးဆိုက္တာနဲ႔ ကိုယ့္ဘာသာ လူေခၚခ်င္တယ္။ ခရီးသည္နဲ႔ တုိက္ရိုက္ စကားေျပာခ်င္တယ္။ ေစ်းညိွခ်င္တယ္ေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒါကို လူေခၚပဲြစားေတြက သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ ကားသမားေတြလိုလို ဘာလိုလိုနဲ႔ ခရီးသည္ေတြကို အတင္းေခၚ အတင္းဆဲြ လုပ္ၾကေတာ့ က်ေနာ္တို႔နဲ႔ မၾကာခဏ စကားမ်ားၾကတယ္။ ၾကာလာေတာ့ က်ေနာ္တို႔လည္း သူတို႔နဲ႔ အၿပိဳင္ ခရီးသည္ ၀င္မလုခ်င္ေတာ့ဘူး။ အဲေတာ့ သူတို႔ ေခၚလာမယ့္ ခရီးသည္ပဲ ေစာင့္ေနလိုက္တာ့တယ္”

အရင္က ခရီးသည္တေယာက္ ေခၚလာရင္ လူေခၚပဲြစားကို ကားခရဲ႕ ၂၀ ရာခုိင္ႏႈန္း ေပးရတယ္လို႔ ကိုျမင့္ဦးက ေျပာတယ္။ ကားခ ၁၀,၀၀၀ ဆိုရင္ ပဲြစားခ ၂,၀၀၀ ေပါ့။ ခုက်ေတာ့ ၂၀ ရာခုိင္ႏႈန္း မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ခရီးသည္ မ်ားရင္ မ်ားသလို ပဲြစားခလည္း ပိုေတာင္းပါတယ္။

က်ေနာ္တို႔ စီးလာတဲ့ကားမွာဆိုရင္ ခရီးသည္က ၅ ဦး၊ ကားခက ၁၇,၀၀၀ က်တယ္။ အဲဒီထဲက ဒရိုင္ဘာက ပဲြစားကို လူေခၚခက ၄,၅၀၀ ေပးခဲ့ရတယ္လို႔ သိရတယ္။ ဆိုေတာ့ ၂၅ ရာခုိင္ႏႈန္းေလာက္ ေပးရတဲ့သေဘာ ျဖစ္သြားတာေပါ့။

လူေခၚပဲြစားေၾကာင့္ ဒုကၡေရာက္ရပံုကို ကားေပၚပါလာတဲ့ ခရီးသည္ အေဒၚႀကီးတဦးကလည္း အခုလို ေျပာတယ္။

“အေဒၚက ကားေပၚကဆင္းေတာ့ ေဒၚေလး ဆဲြျခင္းေပးဆိုၿပီး လက္ထဲကဆဲြျခင္းကို အတင္းလုသြားတယ္။ ဟဲ့ ငါက ဘတ္စ္ကားစီးျပန္မွာဆိုလည္း မရဘူး။ ဆဲြျခင္းယူသြားေတာ့ ေနာက္က လုိက္ရေတာ့တာေပါ့။ ေနာက္ေတာ့ တကၠစီေပၚ အတင္း ထိုးတင္ေတာ့တာ။ အမွန္က အေဒၚျပန္မယ့္ခရီးက ဘတ္စ္ကားနဲ႔ဆို ၃၀၀ ပဲ ေပးရတယ္။ ခုက တကၠစီနဲ႔ဆိုေတာ့ ၃,၀၀၀ ကုန္ေတာ့တာေပါ့”

ေအာင္မဂၤလာ အေ၀းေျပးကား၀င္းထဲမွာ လူေခၚပဲြစား အနည္းဆံုး ၁၀၀ ေလာက္ရွိၿပီး ဒီလူေတြကို ကား၀င္းထဲက ရဲကင္းက တေယာက္ ၁,၀၀၀ ေကာက္ယူၿပီး လူေခၚဖို႔ ခြင့္ျပဳထားတာ ျဖစ္တယ္လို႔ တကၠစီဒရိုင္ဘာေတြက ေျပာၾကပါတယ္။

“က်ေနာ္တို႔ ကားသမားေတြအေနနဲ႔ကေတာ့ ဒီလူေခၚပဲြစားေတြ ကား၀င္းထဲမွာ မရွိေစခ်င္ဘူး။ သူတို႔ကို ေပးရတဲ့ေငြက ခရီးသည္ဆီက ရတဲ့ေငြထဲက ေပးရတာဆိုေတာ့ ကားသမားေရာ ခရီးသည္ေရာ နစ္နာတယ္” လို႔ ကိုျမင့္ဦးက သူ႔ဆႏၵကို ေျပာျပတယ္။

ဒီလူေခၚပဲြစားေတြေၾကာင့္ ကားသမားေတြ ခရီးသည္ေတြ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ရ ဒုကၡေရာက္ရတာေတြကို ဂ်ာနယ္ေတြက သတင္းေရးၾကေပမယ့္ ပဲြစားေတြကို ဘာမွ အေရးယူေဆာင္ရြက္တာ မရွိဘူးလို႔ ကိုျမင့္ဦးက ဆက္ေျပာပါတယ္။

ကဲ စာဖတ္သူမ်ားလည္း ပါးစပ္တေပါက္ အသံုးျပဳၿပီး ခရီးသည္နဲ႔ ကားသမားေတြၾကား လုပ္စားေနၾကတဲ့ ေအာင္မဂၤလာ အေ၀းေျပးကား၀င္းထဲက လူေခၚပဲြစားမ်ားကို သတိထား ေရွာင္ရွားႏိုင္ၾကပါေစေၾကာင္း ဆုေတာင္းရင္း က်ေနာ့္စာစုေလးကို နိဂံုးခ်ဳပ္ပါရေစဗ်ာ….

Source by :http://blog.irrawaddy.org/