မေလးရွားသို႔ တစ္ေခါက္ တစ္ခါ (၃)

မေလးရွားသို႔ တစ္ေခါက္တစ္ခါ (၃)

ဒီေန႔က ကိုယ္႔ကို KL အနွ႔ံ လိုက္ပို႕မယ္၊ ေနာင္မွာ ကိုယ္ဘာသာကိုယ္ သြားတတ္လာတတ္ေအာင္ ဘတ္စ္ကားစီးတာေတြ၊ LRT ရထားစီးတာေတြ လိုက္ျပမယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ အတူလာခဲ႔သူက ဆိုလာပါတယ္။ ဒါမ်ိဳးဆိုတာက အလုပ္မဝင္ခင္မွာမွ လြတ္လပ္တာ၊ အလုပ္စလုပ္ၿပီ ဆိုတာနဲ႔ မလြယ္ေတာ႔ဘူးေလလို႔ အရင္ေရာက္ မိတ္ေဆြမ်ားကလည္း ေျပာၾကပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက ျမန္မာျပည္ကေန လူႀကံဳ ထည္႕ေပးလိုက္တာေတြ ကိုလည္း လိုက္ေပးရမွာေတြလည္း အဆင္ေျပတယ္လို႕ ဆိုပါတယ္။

ပထမဆံုး KL က ျမန္မာဆိုင္ေတြ ရွိတဲ႔ Kota Raya (ကိုတာရာယာ) တစ္ဝိုက္ဆီကို ဘတ္စ္ကားစီးၿပီး လာခဲ႔ၾကပါတယ္။ (ကို) တင္ေမာင္ေဆြ ဆိုင္လို႔နာမယ္ႀကီးတဲ႕ ဆိုင္မွာ ျမန္မာအစားအစာေတြ စားၾကတယ္။ (တင္ေမာင္ေဆြ ဆိုင္က ျမန္မာစားေသာက္ဆိုင္၊ ျမန္မာပစၥည္းမ်ိဳးစံု အေရာင္းဆိုင္၊ ျမန္မာျပည္ ေငြလြဲ အကုန္ရတယ္)။ ပိုက္ဆံရွင္းေတာ႔ က်သင္႔ေငြတြက္ၾကည္႕ၿပီး မေန႔ကမွ ျမန္မာျပည္က ေရာက္လာေလသူ အတြက္ နွေျမာမိေနေသးတယ္။ ကြၽန္ေတာ႔အတြက္ေတာ႔ ပတ္ဝန္းက်င္ ျမင္ျမင္သမွ် အကုန္ေလ႕လာေနရတယ္။ အဲဒီမွာပဲ မေန႔ကအတြက္ ခဏဌားလာတဲ႕ အစိမ္းေလးေတြကို ပိုင္ရွင္ရွိရာ အမိျမန္ျပည္ကို ျပန္လြတ္လိုက္ပါတယ္။ အခုေတာ႔ လက္ထဲမွာ မေလးေငြ ၃၀၀ မျပည္႕တျပည္႔ေလးသာ ရွိပါေတာ႔တယ္။ အယ္..သူမ်ားေတြ က ဘဝကို “သုံည” ကစတာ ၾကားဖူးေနရတာ ကိုယ္မွာေတာ႕ မေလးေငြ ၃၀၀ နီးပါး ဆိုမွေတာ႔ ဒီေလာက္မွ မဆိုးေသးတာပဲေလ။

ရန္ကုန္ကပါလာတဲ႔ လူႀကံဳပစၥည္းေတြကို လိုက္ေပးရတာနဲ႔ပဲ KL တဝိုက္အကုန္ေရာက္သလို ျဖစ္သြားပါတယ္။ စားေသာက္ဆိုင္ေတြ၊ Game ဆိုင္ေတြ၊ စက္ရံုအလုပ္ရံုေတြ ေတာ္ေတာ္ေရာက္ျဖစ္လိုက္ ပါတယ္။ အဆင္ေျပေန၊ မေျပေနတဲ႔ မေလးေရာက္ ျမန္မာေတြရဲ႕ ဘဝအေထြေထြ (တခဏ ကိုယ္ျမင္ခဲ႕ရတာေလးနဲ႔ ေျပာတာပါ) ကိုလည္း ျမင္ခဲ႔ရ၊ ၾကားခဲ႕ရပါတယ္။

ရန္ကုန္က မလာခင္ေလးမွာ အတူလာ မိတ္ေဆြဆီကို သူ႕မိတ္ေဆြ မိသားတစ္စု လာေတြ႕ပါတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ႔ မေလးရွားကို ထြက္သြားတဲ႔ သူတို႕သားႀကီးက ေရာက္ၿပီးကာလ တစ္ခုထိ အဆက္အသြယ္ရွိ၊ ေငြေလးဘာေလး ပို႕ေပးေနရာကေန ေနာက္ပိုင္းနွစ္ေတြမွာ အဆက္အသြယ္က်ဲလာၿပီး အခုနွစ္ပိုင္းမွာ လံုးဝ အဆက္အသြယ္မရေတာ႔ဘူးလို႕ ဆိုပါတယ္။ သူ႕မိသားစု တစ္ေယာက္ကဆို ေသလားရွင္လား သိရရင္ပဲ လိုအပ္တာေလးေတြ လုပ္ေပးရေအာင္လို႕ ေတာင္ဆိုလာပါတယ္။ အဲဒါေလး ဟိုေရာက္ရင္ စံုစမ္းေပးဖို႔ပါတ့ဲ။

အဲဒါ သြားရင္းလာရင္း ေတြ႕တဲ႔ မိတ္ေဆြေတြဆီမွာ လမ္းႀကံဳစံုစမ္းရင္းကေန သတင္းေလးရလို႕ သိရတဲ႔ လိပ္စာအတိုင္း လိုက္သြားတာ သူနဲ႔ ပက္ပင္းတိုးပါတယ္။ အလုပ္လုပ္လိုက္ အဆင္မေျပျဖစ္လိုက္ နဲ႔ စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႕ စိတ္ကို လႊတ္လိုက္တာ မူးယစ္ေဆးေတြ စြဲၿပီး ရရစားစား ေနေနလိုက္လို႔ စိတ္ညစ္တာနဲ႔ ျမန္မာျပည္က မိသားစုေတြ ကိုအဆက္ျဖတ္ထားတာလို႕ ဆိုလာပါတယ္။ သူကိုေတြ႕ေၾကာင္း သူ႕မိသားစုဝင္ေတြကို ျပန္မေျပာဖို႕လဲ ဆိုေနေလရဲ႕။ (ေၾသာ္..ဒီလိုဘဝေတြလည္း မေလးမွာ ရွိေနၾကပါလား။)

အဲဒီကေန KLCC (Kuala Lumpur City Center) Twin Towers ဆီသြားၾကပါတယ္။ လမ္းမွာလည္း ကြၽန္ေတာ္ကို ဘတ္စ္ကားစီးတာ၊ LRT (Light Rail Transit) စီးတာေတြကို သင္ျပေပးပါတယ္။ ဓါတ္ပံုေတြ၊ ရုပ္ရွင္ေတြမွာ အရင္က ျမင္ဖူးေလတဲ႔ Twin Towers ႀကီးမွာ အမွတ္တရ ဓါတ္ပံုေလးေတြ ရိုက္တယ္။ တစ္ေန႕လံုး ေနရာအနွံ ေတာ္ေတာ္သြားျဖစ္ လိုက္ပါတယ္။

သြားတဲ႕လမ္းမွာ တစ္ႀကိမ္ (မေလးေရာက္ၿပီးမွ ပထမဆံုးအႀကိမ္) မေလးရဲ က လာစစ္တာ ခံလိုက္ရပါေသးတယ္။ ဘတ္စ္ကားစီးလာၿပီး တစ္ေနရာအသြား ကားေပၚက ဆင္းလိုက္ေတာ႔ မလွမ္းမကမ္းမွာ ရွိေနတဲ႔ ရဲကားက ေကြ႕ၿပီးေမာင္းလာတာ မိတ္ေဆြက ေတြ႕လိုက္ပါတယ္။ သူက ကြၽန္ေတာ္ကို မေလးရဲ နဲ႔ ပထမဆံုး ေတြ႕ရေတာ႔မယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

ရဲကားက ကြၽန္ေတာ္တို႔ေရွ႕ အေရာက္မွာ မေလးရဲ႕က မေလးလို ကြၽန္ေတာ႔ကို လွမ္းေမးပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က မေလးစကား မတတ္ေၾကာင္း အဂၤလိပ္လို ျပန္ေျပာလိုက္ေတာ႔ Passport ျပပါလို႔ Eလို ဆိုလာပါတယ္။ (အဂၤလိပ္စကားေျပာေတာ႔ သိပ္မတတ္တဲ႔ ပံုရွိပါတယ္)။ ကြၽန္ေတာ္က မေန႔ကမွေရာက္တဲ႔ ဧည္႕သည္ျဖစ္ေၾကာင္း အဂၤလိပ္လိုေျပာလိုက္ေတာ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႕ ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ Passport ေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ စစ္ၿပီး ျပန္ေပးကာ ထြက္သြားပါတယ္။

သူတို႔က အဂၤလိပ္စကား ကြၽမ္းကြၽမ္းက်င္က်င္ ေျပာနိုင္သူမ်ားကို နဲနဲရွိန္ေၾကာင္း၊ မေတာ္လို႕ ျပသာနာေပၚရင္ တိုင္တတ္ေတာ႔ ေၾကာက္တယ္လို႕ မိတ္ေဆြက ေျပာျပပါတယ္။ မေလးရဲေတြ က ပတ္ဝန္က်င္မွာ က်ီးကန္းေတာင္းေမွာက္ နိုင္ငံျခားသား အလုပ္သမားေတြ (အထူးသျဖင္႔ တရားမဝင္ေနသူေတြ) ကို အၿမဲလိုက္ရွာေနၾကတာပါ။ ေတြ႔ရင္ ပိုက္ဆံေတာင္းမယ္၊ ရသေလာက္ယူတယ္။ သူတို႕က မဟုတ္တာလည္း လုပ္တတ္လို႕ ရဲေတြ႕ရင္ သူတို႕ရင္ဖတ္ေပၚက ရဲနံပါတ္ ကိုလည္း အရင္မွတ္ထားဖို႕ လိုေၾကာင္း သင္ေပးထားပါတယ္။

မိတ္ေဆြက အခုေတာ႔ ကိုယ္ကမွန္ (Passport သက္တမ္းေလးရွိ) ေနေသးတာမို႔ ဒီလို ျပန္ေျပာလို႔ရတာ ျဖစ္ေပမယ္႕ ေနာက္ဆိုရင္ေတာ႔ ရဲနဲ႕ေတြ႕ရင္ သူတို႕ေျပာတဲ႕ ဘလန္ခ်ာ မီနုးမ္ (Minum မေလးစကားမွာ တစ္ခုခုေသာက္တာ) (လက္ဘက္ရည္ဖိုး၊ အေအးဖိုးေလး) မစရမယ္လို႕ ဆိုပါတယ္။ (မေလးမလာခင္ ကတည္းက သိထားခဲ႕ရတာေတြပါ)။

ဒီတစ္ပတ္ထဲမွာပဲ အလုပ္ရွာခ်င္ၿပီလို႕ မိတ္ေဆြဆီမွာ ေျပာထားပါတယ္။ ဘာလို႔လည္း ဆိုေတာ႕ ကိုယ္႕မွာရွိေနတဲ႔ မေလးေငြေလးေတြ မကုန္ခင္မွာ ပိုက္ဆံရွာခ်င္လွၿပီေလ။ မိတ္ေဆြေတြကေတာ႔ သူတို႕ အဆက္အသြယ္ေတြနဲ႔ အျမန္ရွာေပးမယ္လို႕လည္း ဆိုပါတယ္။ မၾကာခင္မွာေတာ႔ မေလးရွားက အလုပ္သမား ဘဝကို စရေတာ႔မွာေပါ့။

PS – တစ္ခ်ိန္တစ္ခါက မေလးေျမကို ေရာက္ခဲ႔ဖူးေလသူ အညတရ ျမန္မာတစ္ေယာက္ရဲ႕ မေလးေရာက္ အေတြ႕အႀကံဳမ်ား အေသးစိတ္ ျပန္ေျပာျပတာေလးေတြကို မွတ္တမ္းယူ၊ ခြင္႔ျပဳခ်က္ေတာင္းကာ ေရးဖြဲ႕ထားပါတယ္။

မေလးရွားသို႔ တစ္ေခါက္တစ္ခါ (၁)

မေလးရွားသို႔ တစ္ေခါက္တစ္ခါ (၂)


Source by :http://mandalaygazette.com/