ေတြ႔ရၾကံဳရ ဘ၀ခါးခါး မ်ား

အခုေတြ႔ရၾကံဳရ ဘ၀ခါးခါး ေလးကေတာ ့မေလးရွားမွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ႔ စက္ရံုက
အေၾကာင္းေလးပါ။ ကြ်န္ေတာ္က ၁၉.၀၆.၀၄ ေန့မွာ စကၤာပူ transit နဲ ့မေလးရွား
ကိုေရာက္လာပါတယ္။ မေလရွား ကို ညကိုးနာရီေလာက္ေရာက္ပါတယ္ ။

ေရာက္ခါစ တစ္ေယာက္ထဲဆိုေတာ ့ေၾကာက္လဲေၾကာက္ ဘယ္သြားလို့သြားရမွန္းလဲ
မသိ ဘယ္သူမွလဲအားကိုးစရာမရိွဘူး သူေ႒းလာေခၚမလားလို ့ေမ်ွာ္ရတာအေမာ ဒီလိုနဲ
ေလယဥ္ကြင္းမွာတစ္ညအိပ္လိုက္ျပန္ေရာ .......

ေနာက္ေန ့မနက္လဲ သူမ်ားေတြလာေခၚသြားျပီ။ အလိုလို ကၽႊန္ေတာ္ ့မွာေတာ ့သူေ႒းတစ္
ေယာက္လာေခၚတုိင္း သြားၾကည္ ့ရတာအေမာ ဒီလိုနဲ ့တေနကုန္သြားတယ္သူေ႒းလာမေခၚ
ဘူး။ ဒါနဲ ့စိတ္ပူလို ့ျမန္မာျပည္က ပြဲစားဆီဖုန္းဆက္ေတာ႔ .....

သူကေတာ ့လာၾကိဳလိမ္ ့မယ္။ ေစာင္႔ မင္းတေယာက္ထဲမဟုတ္ဘူး တျခားဘယ္နာမည္ေတြ
ဘယ္သူေတြပါတယ္ဆိုျပီးေျပာတယ္။ အဲဒါေတြ ေတြ ့ေအာင္ ရွာတဲ ့ရွာလဲမေတြ ့ပါဘူး .....
toilet သြားေတာ ့ေတြ ့ပါျပီ။ ေရႊျမန္မာေတြ ေရႊေတြေတြ ့မ အားရိွသြားတယ္ေနာက္သူတို႔ နဲ
့မိတ္ဖြဲ႔ေတာ႔ .......

သူတို ့ဆိုတပတ္ေက်ာ္ျပီတဲ ့လာမေခၚေသးဘူးတဲ ့တစ္ည အိပ္လိုက္ျပန္ေရာ ေနာက္ေန ့
လာေခၚနိုးနဲ႔ ေမ်ွာ္ရျပန္ေရာ ည ၇ နာရီေလာက္မွလာေခၚပါျပီ ကၽႊန္ေတာ္ရယ္ တျခား၃ေယာက္
ရယ္ ေရာက္ျပီး ေနာက္ေန ့အလုပ္ဆင္းရပါျပီ။ အဆင္ေျပပါတယ္အားလံုးစက္ရံုလဲေကာင္းတယ္


ဒီလိုနဲ ့တနွစ္လဲျပည္ ့ေရာ ေဆးစစ္ေတာ ့တစ္ေယာက္ကေတာ ့ေဆးက်လို႔တဲ႔ ျပန္ပို ့လိုက္တယ္
စက္ရံုမွာက ေရႊေတြနဲ႔ အ မ (ဘဂၤလား၊ အင္တိုနီးရွား ၊လူမ်ိဳး) အားလံုး၁၀၀ေလာက္ပဲရိွတယ္။
ေနာက္ အ.ေတြ ၆ ေယာက္ ေလာက္ထားျပီး ေရႊေတြ ထပ္ေခၚတယ္။

ေပ်ာ္စရာေကာင္းတာ ထက္ ျမန္မာနွစ္သစ္ကူးဆို တစ္စက္ရံုလံုး တတ္နိုင္သေလာက္
အေကြ်းအေမြးလုပ္တယ္။ နွစ္တိုင္းပဲ ဒါကလဲ ေရႊေတြရဲ ့ ေက်ြးခ်င္ေမြးခ်င္တဲ ့စိတ္ပဲေလ
ေရႊေတြရဲ ့စိတ္ဓါတ္ေတြဘယ္လိုပဲဆိုသိသြားတာေပါ႔။ ၄ နွစ္လဲျပည္ ့ေရာ lineleader ျဖစ္လာတယ္။
က်ြန္ေတာ္အရင္ အကို တေယာက္ကလဲ။ lineleader ပဲ .....

ဒါကလဲ က်ြန္ေတာ္ ့enginner ေကာင္းလို႔ ေထာက္ခံ လို႔ပါ။ တင္ေပးလို႔ပါ။
သူကေတာ ့ေရႊေတြ အေပၚေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္။ နေတြနဲ ့ေရႊေတြဆို ေရႊပဲဦးစားေပးတယ္။
ဒီလိုနဲ ့စက္ရံုအသစ္ထပ္ခ်ဲ ့ျပီး အသစ္မွာ ေျပာင္းလိုက္ရတယ္။ အဲဒီမွာတင္ စျပီ လုပ္သက္ရင္ ့
မန္ေနဂ်ာေတြက အေဟာင္းမွာပဲေန အသစ္ကေတာ ့တေယာက္ျပီးတေယာက္ေျပာင္းေနတာ.
က်ြန္ေတာ္တို ့enginnerနဲ ့မ.ေတြကလဲအျမဲခ်ိတ္ေနတာ...အဓိက supervistor ေပါ ့မတဲ ့ဘူး

မ.ေတြမ်ားေတာ ့enginner လဲထြက္သြားေရာ အခုကေတာ ့မေတြ .အ.ေတြေပါင္းျပီးေထာင္ေနတာ
မ.ဆိုတာလဲလူပ်င္းေတြေလ..အဆိုတာလဲ.စာအုပ္မရိွတဲ ့လူေတြ.စက္ရံုမွာလဲေရႊေတြသိပ္မရိွေတာ့ဘူး

၁၂ ေယာက္ေလာက္ပဲရိွတယ္.တည္ ့လားညီလားေမးအံုး..မနာလိုတာကမ်ားေနတာ.
တေယာက္ရိွတယ္။ အရမ္းဖားတယ္.သူကက်ြန္ေတာ္ ့ထက္္ ၁လေစာေရာက္တာ အခုခ်ိန္ထိဘာမွမဟုတ္ေသးဘူး ပဲခူးစား ဟိုေနရာဆိုလဲပါ။ ဒီေနရာဆိုလဲပါ သူတေယာက္ပဲ
ဲမ.ေတြနဲ ့တဲ ့တယ္ ....

က်န္တဲ ့လူေတြ မ.ေတြနဲ ့ဘာလို႔ မတည္ ့လဲေမးမယ္။ မ.ေတြကလဲေရႊေတြေပၚမေကာင္းဘူး
အ ေတြကို ဦးစားေပးတယ္ေလ..သူတို ့မွာလူမွုဳေရးမရိွဘူး.ကို ့အမ်ိုဳးဆိုမွကို ့အမ်ိဳး..စက္ရံုမွာ
၆နွစ္ရိွျပီ သူတို ့hari တန္းရား ဘာေက်ြးဘူးလဲ.ကို ့ဆီက ေတာင္ျပန္ေတာင္းတယ္။

အခု ဆိုရင္ အ.ေတြက စိန္ေတာင္ေခၚတယ္။ ေရႊေတြမိုက္တဲ ့ေကာင္ထြက္ဆိုတာပဲ ....
ေၾကာက္လို႔ေတာ ့မဟုတ္ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ ေနာင္ေရးကိုတြက္ေနလို ့စက္ရံုမွာျဖစ္ျပီးတာနဲ ့မျပီးဘူး
တစ္ၿခားကိစၥေတြး ေနရတာေပါ႕ဗ်ာ။ အ.ေတြၾကားထဲ ရပ္ကြက္တခုလံုးက.အ.ေတြပဲ..
ေနာက္သူတို ့ကအိုသမားေတြ လုပ္ျပီးထြက္ေျပးမွာ..

အဲဒါေၾကာင္႔ သည္းခံ ေနရတာ။ ေရႊကလဲ မညီေတာ ့ပိုဆိုးတာေပါ ့.အဲဒါေၾကာင္ ့ေရႊျမန္မာတို႔
ေရာက္တဲ ့အရပ္မွာစည္းလံုးညီညြတ္ၾကပါ။ ႏြားကဲြရင္...က်ားဆဲြမယ္တဲ ့...ဘယ္သူ ့ကိုမွ ရည္
ရြယ္ျပီး ေရးတာမဟုတ္ပါ ။

ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕ေတြ ့ရၾကံဳရတဲ ့ဟာေလး ဗဟုသုတ ရေစရန္ တင္ျပလိုက္ပါသည္။

တိုင္းတစ္ပါးေရာက္ ေရႊျမန္မာမ်ား
လိုရာအားလံုးျပည္ ့၀ျပီး ေဘးရန္ခပ္သိမ္းကင္းၿငိမ္းၾကပါေစ။

မုန္တိုင္း (မေလးရွား)
ဒီေနရာမွ