အပုိင္း ၁
ဇင္မာ
အင္း ...
ဘာလဲ ...
ငါ နင္႔ကိုေလ အေရးၾကီးတဲ႔စကား
ေၿပာခ်င္လို႔
အင္း ....
ေၿပာေလ ...
ဘာလဲဟ ...
ငါ ..
နိုင္ငံၿခားကို သြားရေတာ႔မယ္။
ဟင္ ..
ဟုတ္လား ...
ေနေဇာ္ ....
နင္ ငါ႔ကို မလိမ္နဲ႕ဟ
ငါဘာမွလည္း မသိပါလား
ငါ မလိမ္ပါဘူး ဇင္မာရ
ငါ တကယ္ နိုင္ငံၿခားကို သြားရေတာ႕မွာ .....
ေနေဇာ္ ....
နင္ ငါ႕ကို ဘာလို႔ အခုမွေၿပာတာလဲ ဒါဆို
နင္နဲ႕ ငါက ငယ္ငယ္ကတည္းက အတူၾကီးၿပင္းလာတဲ႔ လူေတြေလ။
ေနာက္ .... အၿမဲအတူတူ အရမ္းခင္ၾကတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြေလ .....
အင္းေလ ...
ငါသိပါတယ္ ...
ငါလည္း သိတာ မၾကာေသးဘူး
အခုမွ မေလးရွားက ဖုန္းလာလို႔ ငါ႕အေဖက ေၿပာတာ
အခုဆို ငါသိတာ တစ္ပတ္ေလာက္ပဲ ရွိေသးတာ
ငါ နင္႔ကို ဘယ္လိုေၿပာရင္ ေကာင္းမလဲ စဥ္းစားေနတာ ..
အင္းပါ ... ဟုတ္ပါၿပီ။
ဇင္မာ
အင္း ...
ဘာလဲ ...
ငါ နင္႔ကိုေလ အေရးၾကီးတဲ႔စကား
ေၿပာခ်င္လို႔
အင္း ....
ေၿပာေလ ...
ဘာလဲဟ ...
ငါ ..
နိုင္ငံၿခားကို သြားရေတာ႔မယ္။
ဟင္ ..
ဟုတ္လား ...
ေနေဇာ္ ....
နင္ ငါ႔ကို မလိမ္နဲ႕ဟ
ငါဘာမွလည္း မသိပါလား
ငါ မလိမ္ပါဘူး ဇင္မာရ
ငါ တကယ္ နိုင္ငံၿခားကို သြားရေတာ႕မွာ .....
ေနေဇာ္ ....
နင္ ငါ႕ကို ဘာလို႔ အခုမွေၿပာတာလဲ ဒါဆို
နင္နဲ႕ ငါက ငယ္ငယ္ကတည္းက အတူၾကီးၿပင္းလာတဲ႔ လူေတြေလ။
ေနာက္ .... အၿမဲအတူတူ အရမ္းခင္ၾကတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြေလ .....
အင္းေလ ...
ငါသိပါတယ္ ...
ငါလည္း သိတာ မၾကာေသးဘူး
အခုမွ မေလးရွားက ဖုန္းလာလို႔ ငါ႕အေဖက ေၿပာတာ
အခုဆို ငါသိတာ တစ္ပတ္ေလာက္ပဲ ရွိေသးတာ
ငါ နင္႔ကို ဘယ္လိုေၿပာရင္ ေကာင္းမလဲ စဥ္းစားေနတာ ..
အင္းပါ ... ဟုတ္ပါၿပီ။
ေနေဇာ္ ....
နင္ တကယ္ သြားေတာ႔မွာလား ...
ဘယ္ေတာ႔ေလာက္ သြားရမွာလဲ။
နင္ တကယ္ သြားေတာ႔မွာလား ...
ဘယ္ေတာ႔ေလာက္ သြားရမွာလဲ။
နင္ မရွိရင္ ငါေလ နင္႔ကိုတကယ္သတိရေနမွာ ....
ငါ လည္း အရမ္းခင္ရတဲ႔နင္႔ကို မခြဲခ်င္ပါဘူး။
ဒါေပမဲ႕ ....
ငါ႔ ဘဝက နင္သိတဲ႕အတိုင္းပဲေလ
ေရႊးစရာ လမ္းမွ မရွိတာ နင္သိေနတာပဲ။
ငါ ........
ဘယ္လို လုပ္ရမလဲ ဇင္မာ
ငါလည္း ရုတ္တစ္ရက္ဆိုေတာ႔ မေၿပာတတ္ေတာ႔ဘူး ဟ ...
ငါကေတာ႔ နင္နဲ႔ မခြဲခ်င္ဘူး ေနေဇာ္ရ ...
ဒါေပမဲ႔ ...
အခု နင္႕ဘဝရဲ႕တိုးတက္မွုကိစၥကပဲေလ။
ငါ ... နားလည္ေပးပါတယ္ ဟ ......
အင္းပါ .... သူငယ္ခ်င္းရယ္
ငါ႕အေပၚမွာ နားလည္ေပးတဲ႔ နင္႔ကို ငါအရမ္း
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
အင္း .....
ေနေဇာ္
ငါ ... အိမ္ခဏၿပန္လိုက္ဦးမယ္ေနာ္ ....
အင္း ....
ဇင္မာ အိမ္ကိုၿပန္သြားေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္ရင္ထဲ ဟာတာနဲ႕ က်န္ခဲ႔သည္။
သူနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္ ငယ္ငယ္ကတည္းက အၿမဲအတူတူ ရွိေနရာက အခုရုတ္
တစ္ရက္ ေလးခြဲခြာရေတာ႔မယ္ ဆိုေတာ႔ သူလည္းမခြဲခ်င္သလို ကြ်န္ေတာ္
လည္းသူနဲ႔မေဝးခ်င္ပါ။ သူရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ကို ကြ်န္ေတာ္သိသလို ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕
စိတ္ဓာတ္ကိုလည္း သူသိေနတာမို႔ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ မေဝးခ်င္
မခြဲခ်င္ပါ။
အခုအတူတူ ေနေနရင္းက ရုတ္တစ္ရက္ မေလးရွားကို သြားရမယ္ဆိုေတာ႕
စိတ္ထဲသြားခ်င္စိတ္ သိပ္မရွိပါ။ကြ်န္ေတာ္ဘဝက အဆင္ေၿပဖို႔သာ သြားရမွာဆိုေတာ႔
ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ကြ်န္ေတာ္သြားရမွာပဲ။ ကြ်န္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း စဥ္းစားေနမိတယ္။
အပုိုင္း ( ၂ ) သို႕ဆက္လက္ဖတ္ရွဳပါရန္ ........
ဒီမွာေနာ္
ငါ လည္း အရမ္းခင္ရတဲ႔နင္႔ကို မခြဲခ်င္ပါဘူး။
ဒါေပမဲ႕ ....
ငါ႔ ဘဝက နင္သိတဲ႕အတိုင္းပဲေလ
ေရႊးစရာ လမ္းမွ မရွိတာ နင္သိေနတာပဲ။
ငါ ........
ဘယ္လို လုပ္ရမလဲ ဇင္မာ
ငါလည္း ရုတ္တစ္ရက္ဆိုေတာ႔ မေၿပာတတ္ေတာ႔ဘူး ဟ ...
ငါကေတာ႔ နင္နဲ႔ မခြဲခ်င္ဘူး ေနေဇာ္ရ ...
ဒါေပမဲ႔ ...
အခု နင္႕ဘဝရဲ႕တိုးတက္မွုကိစၥကပဲေလ။
ငါ ... နားလည္ေပးပါတယ္ ဟ ......
အင္းပါ .... သူငယ္ခ်င္းရယ္
ငါ႕အေပၚမွာ နားလည္ေပးတဲ႔ နင္႔ကို ငါအရမ္း
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
အင္း .....
ေနေဇာ္
ငါ ... အိမ္ခဏၿပန္လိုက္ဦးမယ္ေနာ္ ....
အင္း ....
ဇင္မာ အိမ္ကိုၿပန္သြားေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္ရင္ထဲ ဟာတာနဲ႕ က်န္ခဲ႔သည္။
သူနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္ ငယ္ငယ္ကတည္းက အၿမဲအတူတူ ရွိေနရာက အခုရုတ္
တစ္ရက္ ေလးခြဲခြာရေတာ႔မယ္ ဆိုေတာ႔ သူလည္းမခြဲခ်င္သလို ကြ်န္ေတာ္
လည္းသူနဲ႔မေဝးခ်င္ပါ။ သူရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ကို ကြ်န္ေတာ္သိသလို ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕
စိတ္ဓာတ္ကိုလည္း သူသိေနတာမို႔ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ မေဝးခ်င္
မခြဲခ်င္ပါ။
ဇင္မာက ကြ်န္ေတာ္႔အေပၚမွာ အလိုလိုက္သည္။ အႏြံတာခံ၍ ကူညီအားေပး
တတ္သည္။ သူနဲ႔ကြ်န္ေတာ္ အိမ္နီးခ်င္း သူငယ္ခ်င္း ေတြဆိုေပမဲ႔ ကြ်န္ေတာ္
အိမ္ထက္ ဇင္မာတို႔ မိသားစုက ပစၥည္းဥစၥာပို၍ ၿပည္႕စံုသည္။
တတ္သည္။ သူနဲ႔ကြ်န္ေတာ္ အိမ္နီးခ်င္း သူငယ္ခ်င္း ေတြဆိုေပမဲ႔ ကြ်န္ေတာ္
အိမ္ထက္ ဇင္မာတို႔ မိသားစုက ပစၥည္းဥစၥာပို၍ ၿပည္႕စံုသည္။
ဇင္မာတို႔ မိသားစုမွာ အရာရာအဆင္ေၿပမဲ႔ မိသားစု ကိစၥမ်ားကေတာ႔ သိပ္အဆင္
မေၿပပါ။ သူ စိတ္ညစ္ေနရင္ ကြ်န္ေတာ္ကိုသာ ရင္ဖြင္႔ေနၾကမို႔ တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္
ေယာက္အေၾကာင္းသိေတြ သူနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္က ငယ္ငယ္ကတည္းက အတူၾကီးၿပင္း
လာတဲ႔လူေတြဆိုေတာ႔ နွစ္ဖက္မိဘေတြကလည္း ဘာမွထူးထူးေထြေထြ
သိ္ပ္ မေၿပာတတ္။
မေၿပပါ။ သူ စိတ္ညစ္ေနရင္ ကြ်န္ေတာ္ကိုသာ ရင္ဖြင္႔ေနၾကမို႔ တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္
ေယာက္အေၾကာင္းသိေတြ သူနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္က ငယ္ငယ္ကတည္းက အတူၾကီးၿပင္း
လာတဲ႔လူေတြဆိုေတာ႔ နွစ္ဖက္မိဘေတြကလည္း ဘာမွထူးထူးေထြေထြ
သိ္ပ္ မေၿပာတတ္။
အခုအတူတူ ေနေနရင္းက ရုတ္တစ္ရက္ မေလးရွားကို သြားရမယ္ဆိုေတာ႕
စိတ္ထဲသြားခ်င္စိတ္ သိပ္မရွိပါ။ကြ်န္ေတာ္ဘဝက အဆင္ေၿပဖို႔သာ သြားရမွာဆိုေတာ႔
ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ကြ်န္ေတာ္သြားရမွာပဲ။ ကြ်န္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း စဥ္းစားေနမိတယ္။
အပုိုင္း ( ၂ ) သို႕ဆက္လက္ဖတ္ရွဳပါရန္ ........
ဒီမွာေနာ္
ခ်စ္ ၿခင္း အား ၿဖင္႔
1 comments:
ရင္ခုန္သံ အရင္းနွီးဆုံးကုိ
အေရာက္လာလုိ႔ဖတ္သြားပါတယ္။ ကုိေနေဇာ္ေရ
label တပ္ထားတာ ၀တၳဳက(၀တ္ထု)က တစ္ေခ်ာင္းငွင္ရမွာ။
နွစ္ေခ်ာင္ငွင္ေတာ႔ (၀တ္ထူ) ၀တၳဴ လုိ႔ျဖစ္သြားျပီ။
၀တၳဳ အဲဒါအမွန္။ သတိရ တာကလည္း ယ(ပလက္)နဲ႔မဟုတ္ဖူး။ ရ (ေကာက္)နဲ႔ပါ။
ဆရာလုပ္သြားတာမဟုတ္ရပါဘူးေနွာ္။
ဆက္လက္ေစာင္႔ေမွ်ာ္ဖတ္ပါမည္။
ခင္မင္စြာျဖင္႔
ခုိင္နုငယ္
Post a Comment