အေ၀းေရာက္ျမန္မာမ်ားအေအးတစ္ခြက္စာျဖင့္ ကိုယ့္နုိင္ငံမွဆင္းရဲခ်ိဳ႔တဲ႔ေသာေက်ာင္းမ်ားအား ပါ၀င္ကူညီနုိင္ပါတယ္။

ပံုေပၚတြင္ကလစ္တစ္ခ်က္ႏိွပ္၍ၾကည္႕ပါရန္။

ေလာကမွ လူေတြ ကိုယ့္မွာရွိေနတဲ႔ လက္ေတြကိုကမ္းလို႔ မွ်ေ၀သူက မွ်ေ၀ေနတယ္
တစ္ခ်ိဳ႕ေတြက မျမင္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနၾကတယ္၊ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြကသိကို မသိၾကတာ။
မေပးလိုတာ မစြန္႔ၾကဲလိုတာ မလွဴဒါန္းလိုတာေတြက လွဴဒါန္းမႈရဲ႕ အဆိပ္ေတာက္ေတြပါပဲ။
ဒါနတရားရဲ႕ အႏၱရာယ္ေတြပါပဲ။ လူအမ်ားဘာအတြက္ေၾကာင့္ မလွဴျဖစ္ၾကတာလည္း စဥ္းစား
ၾကည့္လွ်င္ အလွဴတစ္ခု မေပးလွဴျဖစ္ျခင္းဟာ

(၁) ပစၥည္းဥစၥာကို ႏွေျမာ၀န္တိုတဲ႔ မစၧရိယပုဂၢိဳလ္၊
(၂) ကာမဂုဏ္အၾကား၌ ေမ႔ေလ်ာ့ေနေသာ ပမာဒပုဂၢိဳလ္ ဆိုၿပီး ႏွစ္မ်ိဳးရွိမွာပါ။

မစၧရိယဆိုတာ
၀န္တိုျခင္း၊ ၀န္တိုတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ပါ။ ျမန္မာစကားအဓိပၸါယ္ အႏွစ္သားအရ၀န္ဆိုတာ သူတစ္ပါး
ႀကီးပြား ခ်မ္းသာတာကို ၀မ္းေျမာက္ရမည့္တာ၀န္ျဖစ္ပါတယ္။ လူတိုင္း လူတိုင္းမွာ တာ၀န္
အသီးသီးရွိၾကရာမွာ ကိုယ့္ထက္သာ လြန္သူကို အမွန္တကယ္ ေက်ေက်နပ္နပ္ ၀မ္းေျမာက္
ရမည့္တာ၀န္ဆိုတာလည္းရိွရမွာပါ။ ကိုယ့္ထက္သာလွ်င္လည္း ခ်ီးမြမ္းရပါ့မယ္၊ ေျမွာက္စား
ရပါ့မယ္၊၀မ္းေျမာက္ရပါ့မယ္။ ဒါမွ ၀န္ ဆိုတဲ႔ အဓိပၸါယ္ျဖင့္ ျပည့္စံုမွာပါ။ သို႔ေပမယ့္ကိုယ့္ထက္
သာမနာလိုၾကဘူး၊ ကိုယ္သာဖို႔အတြက္ သူတစ္ပါးကို နင္းတက္တတ္ၾကတယ္။ဒါဆိုရင္ တာ၀န္
မသိသူ၊ ၀န္ဆိုတာနဲ႔ မျပည့္စံုသူေတြပါပဲ။ဒီလိုဆိုလွ်င္မစၧရိယစိတ္ရွိတဲ႔သူဟာ ကိုယ္သာ ခ်မ္းသာ
လိုတယ္၊ သူတစ္ပါးမခ်မ္းသာေစခ်င္ဘူး။ အလွဴအရိပ္ေရာင္ ျမင္ရင္ပဲ နည္းမ်ိဳးစံုျဖင့္ေရွာင္ကြင္း
သြားတတ္တာပါ။ထိုယ့္ထက္နိမ္႔ပါးသူ၊ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူကို ေပးလွဴလိုစိတ္ မရွိဘူး။

သူတစ္ပါးဆီကလိုခ်င္တယ္၊
ကိုယ့္ဆီက ေပးဖို႔က်ေတာ့ တြန္႔တိုေနတယ္။ ဤအရာေတြသည္ မစၧရိယ၏ သေဘာအာနိသင္ေတြပါပဲ။
မရွိလို ့မလွဴတာပါလို ့ ထင္ေနေပမယ္ ့ ၊ တစ္ကယ္ေတာ့ မလွဴ လို ့ မရွိၾကတာပါ။ထို႔ေၾကာင့္ ဆင္းရဲဒုကၡ
ကို ျဖစ္ေစတတ္တဲ႔ ထို မစၧရိယတရား ကင္းပါးေအာင္ တတ္အားသမွ် အလွဴဒါန ျပဳသင့္ပါတယ္။ နည္းတာ
မ်ားတာ ပဓာနမဟုတ္လွဴဒါန္းလိုေသာ ေစတနာသာ အဓိက ျဖစ္ပါတယ္။ သို႔ေပမယ့္ အလွဴဒါနတစ္ခုေၾကာင့္
စိတ္ညစ္ညဴးမႈ မျဖစ္ေစလိုပါ။ သူတစ္ပါးတိုက္တြန္းလြန္းလို႔သာလွဴလိုက္ရတယ္၊ စိတ္က ႏွေျမာေနတာမ်ိဳး
လည္းမျဖစ္သင့္ပါ။ လွဴမိတာ မွားေပါ့ဆိုတဲ႔ အျဖစ္မ်ိဳးလည္း မျဖစ္ေစခ်င္ပါ။ ပစၥည္းဥစၥာေပၚ ျပန္လည္ႏွေျမာေန
လွ်င္လည္း ပစၥည္းလည္း မျမဲ၊ မိမိလည္း မျမဲ၊ ဘာမွ မျမဲေသာ သေဘာကို ဆင္ျခင္ပါ။

အလွဴ၀တၳဳ နည္းသည္ျဖစ္ေစ၊ အလွဴ၀တၳဳညံ့သည္ျဖစ္ေစ
ေစတနာ သဒၶါတရားဆိုတဲ႔ အရည္အခ်င္းေကာင္းခဲ႔လွ်င္ မစၧရိယကို ေအာင္ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။
မလွဴျဖစ္ေသာအရာ ႏွစ္မ်ိဳးအနက္ ဒုတိယျဖစ္တဲ႔ ပမာဒပုဂၢိဳလ္ပါပဲ။ ပမာဒဆိုတာ ေမ႔ေလ်ာ့ေနတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာကို ေမ႔တာလည္းဆိုလွ်င္ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ လုပ္ရမွာ ေမ႔ေလ်ာ့ေနတာပါ။ ေမ႔ေလ်ာ့ျခင္းမွာလည္း အေၾကာင္းတရား ႏွစ္မ်ိဳးရွိျပန္ပါတယ္။

(၁)အခ်ိဳ႕ေသာပုဂၢိဳလ္မ်ားဟာ တိရစာၧန္မ်ားလိုပဲ ကုသိုလ္ဆိုတာလည္း မသိဘူး၊
ကုသိုလ္ရဲ႕အက်ိဳးဆိုတာလည္း မသိဘူး၊ အကုသိုလ္ကိုလည္း မသိဘူး၊
အကုသိုလ္ရဲ႕အက်ိဳးကိုလည္း မသိဘူး၊ မသိတဲ႔အတြက္ ကုသိုလ္ကို မလုပ္ဘူး၊ ကုသိုလ္လုပ္ဖို႔
ေမ႔ေနတယ္၊ အဲဒီ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးကိုေတာ့ အ၀ိဇၨာေၾကာင့္ ေမ႔တဲ႔လူလို႔ ေခၚဆိုပါတယ္။

(၂)အခ်ိဳ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္ေတြကေတာ့ ကံ-ကံရဲ႕အက်ိဳးကို သိသင့္သေလာက္ သိၾကပါတယ္၊
ႏို႔ေပမယ့္ စား၀တ္ေနေရး အ တြက္ ႐ုန္းကန္ေနၾကရတာနဲ႔ ကုသိုလ္ျပဳဖို႔ေမ႔ေလ်ာ့ေနၾကတယ္။
အဲဒီပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးကိုေတာ့ တဏွာေၾကာင့္ေမ႔တဲ႔သူလို႔ေခၚဆိုပါတယ္။သာမာန္ပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ လက္ရွိ
ဘ၀ခ်မ္းသာမႈကို အတိတ္ကံေၾကာင့္ဟုလည္း မဆင္ျခင္ဘဲလ်က္ ကာမဂုဏ္အာ႐ံုမွာ နစ္ ေျမာၾက
တာမ်ားပါတယ္။ သားေရး၊သမီးေရးေတြ၊ ကိုယ့္အတြက္ သူ႔အတြက္စသျဖင့္ ေမ႔ေလ်ာ့ေနၾကတယ္။
ကိုယ့္စိတ္ ကိုယ့္သ႑ာန္မွာ ကိေလသာေတြ ၀င္ေနသလားဘယ္လိုျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာလည္း ေဘး
ကေနမၾကည့္ၾကဘူး၊ မျမင္တတ္ ၾကဘူး။ ခ်မ္းသာမႈဒဏ္ကိုလည္း ခံႏိုင္ရည္အေတာ္နည္းၾကပါတယ္။
ခ်မ္းသာလာတယ္၊ အဆင္ေျပလာတာနဲ႔အမွ် ကာမဂုဏ္တို႔ျဖင့္ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈတို႔ကို ေမ႔ေလ်ာ့တတ္
ၾကတယ္။ ဒီလို ေမ႔ေလ်ာ့ျခင္းဆိုတဲ႔ပမာဒတရားကိုပယ္ေဖ်ာက္ ၿပီးေတာ့ ဒါနဆိုေသာအရာကို ျပဳသင္႔
လွပါတယ္။

ဒါနတရားဟာလည္း-
ဒါနံ သဂၢႆ ေသာပါဏံ= နတ္ျပည္ကို တက္ဖို႔ ေစာင္းတန္းေလွကားႏွင့္လည္းတူတယ္။
ဒါနံ ပါေထယ် မုတၱမံ= သံသရာ လမ္းခရီးမွာ စားေသာက္ သံုးေဆာင္ဖို႔ ျမတ္ေသာ
ရိကၡာထုပ္ႀကီးလည္း ျဖစ္တယ္။
ဒါနံ ဥဇုဂတံ မဂၢံ= နိဗၺာန္သို႔ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ သြားႏိုင္ေသာ ခရီးမွန္လည္း ျဖစ္တယ္။
ဒါနံ ေမာကၡပဒံ ၀ရံ= ျမတ္ေသာမဂ္ဖိုလ္ နိဗၺာန္ရဲ႕အေၾကာင္းစစ္ အေၾကာင္းမွန္လည္း
ျဖစ္တယ္လို႔ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ႔ပါတယ္။

ထိုေၾကာင့္
ဒါနဆိုေသာ အမႈသည္ ျပဳသင့္ျပဳထိုက္ေသာ၊ ျပဳရမည့္ေကာင္းမႈကုသိုလ္ၾကီးျဖစ္ပါတယ္။
မိမိတတ္စြမ္းသမွ်ျဖင့္ေပးကမ္းစြန္႔ၾကဲလွဴဒါန္းၾကရမည္ျဖစ္ပါတယ္။လွဴဒါန္းေပးကမ္းစြန္႔ႀကဲမႈသည္
ျမင့္ျမတ္သူတို႔အလုပ္ျဖစ္သလို၊ ျမင့္ျမတ္ေသာသူတို႔သည္လည္း လွဴဒါန္းေပးကမ္းျခင္း ဒါနျပဳေလ႔ရွိ
ပါတယ္။ျမင့္ျမတ္ေသာ သူတို႔သည္ အလွဴတစ္ခုကို သာမန္လွဴျခင္းအမႈ မျပဳၾကသလို တခါတရံလည္း
မဟုတ္ပါဘူး။ အျမဲျပဳေနၾကျခင္းျဖစ္ပါတယ္။လွဴဒါန္းသည့္ေနရာမွာ လည္း သီလရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ ဂုဏ္
သတင္းေက်ာ္ၾကားေသာ ပုဂၢိဳလ္မွ မဟုတ္ပဲ မည္သည့္ပုဂၢိဳလ္ကို မဆို ခဏခဏ လွဴဒါန္းျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
နိဗၺာန္ကို ဦးတည္ လွဴဒါန္းေသာ ဒါနပင္ျဖစ္ပါတယ္။ ဤသည္ပင္ ဒါနပါရမီေျမာက္ ျဖည့္ဆည္းေတာ္
မူျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ပါရမီျဖည့္ဆည္းျခင္းဟူသည္မွာလည္း
မိမိ၏ အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ ပါရမီျပည့္လို၍ ပါရမီျဖည့္ျခင္း မဟုတ္ဘဲ အမ်ား၏အက်ိဳးစီးပြားအတြက္
ပါရမီျပည့္လို၍ ပါရမီျဖည့္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။သို႔ရာတြင္ အမ်ားအတြက္ ရည္ရြယ္၍ ေဆာင္ရြက္သျဖင့္
မိမိအတြက္ ရေသာအက်ိဳးသည္ မိမိအတြက္ရည္ရြယ္၍ ေဆာင္ရြက္သျဖင့္ မိမိအတြက္ရေသာအ
က်ိဳးထက္ အဆေပါင္း အသေခၤ် ပိုပါတယ္။ ဤသည္မွာလည္း ကမၼနိယာမ သေဘာပင္ျဖစ္ပါတယ္။
ထို႔ေၾကာင့္ မေပးကမ္း၊ မစြန္႔ၾကဲ၊မလွဴဒါန္းလိုေသာမစၧရိယစိတ္ပယ္ခြါ၊ ကာမဂုဏ္ေတာမွာေမ႔ေျမာေန
ေသာ ပမာဒတရားကို ပယ္ခြါ၍ဒါနဆိုေသာပန္းကို လက္လွမ္းႏိုင္ၾက၍ လက္၀ယ္သို႔ေရာက္ရွိကာ
ထာ၀ရသံုးေဆာင္ႏိုင္ၾကပါေစ။

ကဲ သူငယ္ခ်င္းတို ့ ဒီေဆာင္းပါးေလးဖတ္ျပီးဒါနဆိုတဲ ့အ၇သာကိုခံစားမိႏိုင္မယ္လို ့ထင္ပါတယ္။ ခုဆို
သူငယ္ခ်င္းတို ့အျပင္းေျပေသာက္မယ့္အေအးတစ္ခြက္စာေလးေတြစုေပါင္းလိုက္ျပီ လွဴလိုက္ရံုနဲ႔လူအမ်ား
ေန ့စဥ္ေသာက္သံုးႏိုင္မယ္ ့ေသာက္ေ၇ကန္တစ္ခုကို ထန္းတပင္ျမိဳ႔နယ္ ၊ ေ၇တြင္းကုန္း ရြာမွာရွိတဲ ့" အ.မ.က
( ၂ )"မူလတန္းေက်ာင္းေလးမွာ လွဴလိုက္ႏိုင္ျပီဆိုေတာ ့ပီတိျဖစ္စရာမေကာင္းေပဘူးလား ။

"မရွိလို႔မလွဴ ၊မလွဴ လို ့ မရွိ " မျဖစ္၇ေလပဲလိုအပ္တဲ ့ေန၇ာေလးေတြ မွာ တစ္တပ္တစ္အားပါဝင္ျပီး
နတ္လူသာဓုေခၚ ႏိုင္ေစဖို ့ ၊ဒါနပန္းေတြ ပြင္ ့လန္းေစဖို ့ခုဆို၇င္ “ေရႊျမန္မာ ပ၇ဟိတအသင္း “
http://grou.ps/naymin/talks/2272228
ကေနပီး ဦးေဆာင္လို ့ တို ့ေတြ ထန္းတပင္ ျမိဳ ့နယ္
ေ၇တြင္း ကုန္း ရြာမွာရွိတဲ ့ မူလတန္းေက်ာင္းေလး မွာ လိုအပ္ေနတဲ ့စာသင္ခံုေလးေတြ၊
ေက်ာက္သင္ပုန္းေလးေတြ၊ ေဟာခန္းထဲမွာ စုျပံဳ ျပီ း စာသင္ေနၾက၇ရွာ တဲ့ ခေလးေတြြအတြက္
စာသင္ခန္းေလးေတြ အျဖစ္ကန္ ့ေပးဖို ့ေတြကို လဲ ၾကိဳ းပမ္းေနၾကတယ္ေလ။
ပင္ကိုယ္စိတ္ခံ က သဒၶါ တ၇ား ထက္သန္ေပမယ္ ့ဘယ္လိုလွဴ ၇မလဲမသိတဲ ့သူငယ္ခ်င္းေတြ
ရွိ၇င္လဲ ဒီ ဆိုဒ္ေလးကို
http://grou.ps/naymin/talks/2272228
အလည္လာပီး ဘာေတြလုပ္ေနၾကလဲ ၾကည္႔ ၾက ၇ေအာင္ေနာ္။
သူငယ္ခ်င္းတို ့ရဲ႔အၾကံေပးမႈ ၊ ပံ့ပိုးမႈေတြကိုလဲအျမဲတံခါးဖြင္ ့ပီးၾကိဳဆိုလ်က္ပါ။

လူ တစ္ေယာက္ရဲ႕ တန္ဖိုးဟာသူျဖတ္သန္း ေက်ာ္လႊားေနတဲ့ ေခတ္ႀကီးကသူ႔ ပုခံုးေပၚ တင္
ေပးလိုက္တဲ့သမိုင္းရဲ႕ တာဝန္ကိုသူ ဘယ္ေလာက္ သယ္ပိုးထမ္းေဆာင္ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္နဲ႔ တိုင္းတာရမွာပဲ။